I. Ece'nin Zaferi: Lütufla Dönüş
Ece, 21 günlük su içme ritüelini ve 7 boyutlu Hamail koruma muskasını taşıma sürecini tamamlamıştı. Takvimler, onun Dergâh’a ilk gelişinden bu yana bir ayı aşkın bir sürenin geçtiğini gösteriyordu. O gün, Hüseyin Hoca’yı ziyaret etmek için Adıyaman’a döndü.
Bu, ilk geldiği Ece değildi. İlk geldiğinde üzerinde bir karabulutun gölgesi, ruhunda ise tükenmişlik vardı. Şimdi ise gözleri parlıyor, yürüyüşünde kendine güven vardı. İş yerinde, uzun süredir çözemediği karmaşık bir projeyi başarıyla sonuçlandırmış, yöneticilerinden büyük takdir toplamıştı. Üzerinde ağırlık, halsizlik, yorgunluk ve stres kelimeleri, onun lügatinden tamamen silinmişti.
Hüseyin Hoca, Ece’yi Dergâh’ın avlusunda karşıladı. “Sana söz vermiştim kızım,” dedi gülümseyerek. “Edep ile gelen Lütufla Döner.”
Ece, hocanın elini öpüp teşekkür etti. “Hocam, ben sadece şifa bulmadım, kendimi buldum. Olanları anlatmaya kelimeler yetmez. O vefkin ve suyun gücü, hayatımı yeniden kurdu.”
Hoca, Hamail’i artık sadece bir koruma değil, bir hatırlatma olarak taşımasını söyledi. Ece, büyük bir minnetle ayrılırken, arkasında iyileşmiş bir ruhun ışığını bıraktı. Kara büyüler çözülmüş, düşük yıldızı yükselmişti.
II. Kerem: Kısmetin Açılması
Kerem de, yirmi bir günlük süreci başarıyla tamamlamıştı. Hoca'nın hazırladığı vefk tılsım esma dua silsilesi, üzerindeki haset ve nazarın bağlarını tamamen çözmüştü.
Tedavinin bitiminden kısa bir süre sonra, Kerem hayatının dönüm noktasını yaşadı. Bir arkadaş davetinde, ruh ikizi olabileceğini düşündüğü bir kadınla tanıştı. Geleneksel olarak kapalı olan evlilik kısmeti, sanki bir anda açılmıştı. Dahası, iş hayatında da yıllardır beklediği büyük bir ortaklık teklifi nihayet gelmiş, iş kısmeti de açılmıştı.
Dergâh’a dönüşünde Kerem, sadece teşekkür etmekle kalmadı, Hüseyin Hoca’dan yeni tanıştığı kadının yıldız name bakımını yapmasını rica etti. Hoca, Kerem’in isteğini yerine getirdi. “Evlat, bu kısmetin sana hayır getireceğini görüyorum. Lütufla geldin, lütufla dönüyorsun.”
Kerem'in hikayesi, Dergâh’ın ilminin, sadece hastalıklara değil, hayattaki genel şans ve kısmet bağlarına da nasıl şifa olduğunu kanıtlıyordu.
III. Leyla Hanım'da İlk Işık
Ece ve Kerem’in hikayeleri güzel bir sona yaklaşırken, Leyla Hanım’ın zorlu mücadelesi devam ediyordu. Ailesi, Hoca’nın talimatıyla, Rukiye seansının ardından Leyla Hanım’ı Adıyaman’dan ayırmamış, Dergâh’a yakın bir yerde konaklamıştı.
Hoca’nın verdiği İlahi reçeteler, tılsım ve 21 gün içilecek su, Leyla Hanım’ın vücudunda yavaş ama emin bir değişim başlatmıştı. Musallat olan varlık Rukiye seansında kovulmuştu, ancak bıraktığı manevi tahribat büyüktü.
Tedavinin ikinci haftasında, Leyla Hanım üç yıldır ilk kez kendi isteğiyle uyandı ve net, huzurlu bir sesle eşinden su istedi. Ailesi, bu anın mucizevi olduğunu düşündü. Artık rüyalarında gölgeler görmüyor, uyandığında şiddetli kasılmalar yaşamıyordu. Manevi sıkıntılar huzur bulmaya başlamıştı.
Hüseyin Hoca, bu küçük ilerlemeyi görünce tebessüm etti. “Yedi boyutlu Hamail koruması işliyor. Kur'an’ın batıni sırrı, onun ruhunu onarıyor. Şimdi sıra, iyileşmeyi kalıcı hale getirecek ve ilmin en derin sırlarını kullanacağım son aşamadadır.”
Leyla Hanım’ın ailesi, tıbbın çözüm bulamadığı bu durumda, manevi ilme olan inançlarını pekiştirmişti. Onlar da, Edep ile gelenin mutlaka Lütfu bulacağını artık biliyorlardı.