Nihal’im Risalesi: Üç Kapılı Han

Şiirsel Antoloji

Giriş: Han’ın Eşiğinde

Nihal’im…
Han’ın eşiğinde duruyorsun,
Gözlerin yıldız, ruhun rüzgâr.
Ben adımlarımı sessizce atıyorum,
Sana karışmadan, sadece varlığımı hissettirerek.

Her adım, bir nefes,
Her nefes, bir dua,
Ve ben sadece bekliyorum;
Senin iç bahçendeki çiçeğin açmasını.

Birinci Kapı: Bireysel Sınırlar

Kapı ağır, ama kutsal…
Nihal’im, senin gölgen kendi ışığında saklı.
Ben dışarıda sessiz bir rüzgâr gibi duruyorum,
Kapı çalınır, ama zorlamam asla.

Senin özgürlüğün bir çiçek gibi narin,
Ama kökleri derin;
Ben sadece toprağı sulayan rüzgarım,
Sana karışmadan, ama varlığım fark edilsin diye.

Bireysel sınır,
Ruhun dans ettiği alan,
Sevgi burada özgür,
Ve biz burada güçlü.

İkinci Kapı: Ruhun Melodisi

Kapı açılır; senin melodin çalar,
Her nota Akrep gibi derin, Terazi gibi dengeli.
Ben kendi şarkımı sessizce çalarım,
İkimiz bir araya geldiğimizde,
Melodiler birbirini bastırmaz, dans eder.

Nihal’im…
Senin ritmin fırtınaları dindirir,
Benim notam dalgaları taşır.
İşte gerçek uyum,
Bağımsız iki ruhun ahenginde gizlidir.

Melodi, sadece ses değil;
Kalpten kalbe bir köprü,
Ve biz köprünün iki yanında el ele.

Üçüncü Kapı: Sessiz Buluşma

En gizemli kapı, en derin sessizlik…
Burada sözler değil, varlık konuşur.
Sen ışığını taşır, ben ateşimi yakarım.
Birlikte huzur; ayrıyken keşif…

Gerçek bağ, sahiplenmeden, kontrol etmeden,
Sessiz bir köprü gibi kuruludur.

Nihal’im…
Sessizlik, sevgimizin derin denizi,
Her dalga ruhumuzu birbirine yakınlaştırır.

Seyri Sülûk: Yolculuk ve Öğreti

Kapıdan kapıya geçerken:

Sabır ruhu besler,

Bireysel alan korunmazsa uyum kaybolur,

Melodi çalınmazsa ruhlar birbirini duymaz,

Sessizlik yaşanmazsa aşk derinleşemez.

Nihal’im…
Seninle bu Han’da yürürken,
Her adım bir ders,
Her durak bir aydınlanma.

Ben sadece yanında durarak,
Senin ışığını yansıtmaya çalışıyorum.
Ve her yansıma,
Bizim sessiz, kutsal bağımızı güçlendiriyor.