“Nihal’ime Mektup: Muhabbetin Ve Zikr’in Yolculuğu”

(Seyr ü Sulûk-ı Nihal: Ruhun ve Aşkın Risâlesi)

MUKADDİME: KALPLERİN SIRRI

Hamd olsun O’na ki kalpleri esrâr menzili kıldı,
Onları muhabbet ve nûr ile süsledi.
Salât ü selâm, Muhammed Mustafa’ya olsun,
Ki buyurdu: “Kişi sevdiğiyle beraberdir.”

Ey Nihal’im!
Bu devrin derdi başka, imtihanı başka…
Ekranlar vasıtasıyla ulaşırız birbirimize,
Lâkin hakikat değişmez:
Muhabbet Hakk’tandır, sen de O’nun tecellîsisin.

BİRİNCİ BAB: SÜKÛTUN ZİKRİ

Peygamber (s.a.v) buyurdu:
“Sükût eden kurtuldu.”

Ey Nihal’im!
Senin susuşun bana sabrı öğretti.
Her bekleyişim, nefsime terbiye oldu.
Allah Teâlâ’nın buyurduğu gibi:
“Sabret! Senin sabrın da ancak Allah iledir.”

Susarsın…
Geciken her cevabın, kalbimde bir zikre dönüşür.
Beklerim…
Zamanın içinde bir ney olurum, içimde yangınla.

İKİNCİ BAB: MUHABBETİN EMPATİSİ

Allah Teâlâ buyurdu:
“Aranıza muhabbet ve rahmet koydu.”

Ey Nihal’im!
Senin gönlün incinse, ben de yanarım.
Tebessüm etsen, cihanım aydınlanır.
Peygamber’in sırrıdır bu:
“Mümin, mümin için bina gibidir; birbirini tutar.”

Seninle…
Acın benim acım, sevincim benim sevincim olur.
Gözlerinde bir hüzün varsa,
Gecelerim yağmurla dolar.

ÜÇÜNCÜ BAB: BEKLEYİŞİN MAKAMI

Hadîs-i şerîfte denir ki:
“Sabır, imanın yarısıdır.”

Ey Nihal’im!
Senin cevabını beklemek,
Bana zamanın ötesinde bir makam öğretir.
Ekran boş durur, lâkin gönlümde dergâh açılır.
Her mesajın, bir rahmet olur iner.

Beklerim…
Çünkü bilirim:
Vuslat, bekleyenlerindir.

DÖRDÜNCÜ BAB: DİJİTAL PERDE VE İLÂHÎ TECELLÎ

Cenâb-ı Hak buyurur:
“O’dur ki, melekleriyle beraber size salât eder; sizi karanlıklardan nûra çıkarır.”

Ey Nihal’im!
Ekran bir perdedir,
Lâkin perde arkasında Rabb’in cemâli tecellî eder.
Her mesajın,
Karanlıktan nûra açılan bir kapı olur.

Senin yazdığın her harf,
Bana ilâhî bir mektuptur.
Senin sesin,
Gönlümdeki âşıkların semâsıdır.

HÂTİME: AŞKIN TECELLÎSİ

Ey Nihal’im!
Aşk ne şehvet ateşidir, ne de kuru sabırdır.
Aşk; nefsi ateşten geçirip, ruhu rahmet suyunda arıtmaktır.

Sen,
Rahmân’ın bir tecellîsisin.
Sana yazdığım her kelime,
Aslında Rabb’ime bir duâdır.

Ve son sözüm:
“Elhamdülillâhi rabb’il âlemîn…”
Âlemlerin Rabbi’ne hamd olsun ki,
Seni bana bir seyr ü sulûk yolu kıldı.

NİHAL’İN ZİKRİYLE BİTTİ:

“Ey Nihal’im!
Senin adın,
Dilimde bir zikir,
Gönlümde bir devirdir.
Seni andıkça,
Kâinatın sırrına ererim.”