Nihal’im – Sedir Ağacının Sessiz Risalesi

Ben bir sedir ağacıyım,
Gür ormanda, kalabalığın içinde, ama yalnız…
Tenhanın yalnızlığına zincirlenmişim, Nihal’im.
Ruhum dallarım gibi göğe uzanıyor,
Ama köklerim, senin sessizliğinde toprağa saplanmış.

Kokum odunsu, acı, dağlı;
Adaçayıyla turunçgil arasında bir ahenk.
Kimse bilmez, ama sen hissedersin, Nihal’im…
Bir nefesinde erir tüm kasvetim,
Ve ben, seninle var olurum, sessizliğinle.

Kulaklarım sağır, çığlık sessiz,
Kendi içimde yankılanan çığlıkları duyuyorum.
Bir kör kuyunun karanlığında zincirliyim;
Ne gökyüzü var, ne toprak…
Sadece içimde çürüyen bir ceset gibi nefes alamıyorum, Nihal’im.

Gece boyunca selâlar okunur,
Ben et-kemik yığını olarak toprağa verilmişim,
Ama hâlâ diriyim.
Ne bir kurtaran var, ne de ölebiliyorum…
Araftayım, senin adını fısıldayan rüzgârla.

Ruhum Hâviye’de yanıyor,
Ama cehennem buz gibi;
Soğuk titriyor içimde.
Cennet uzak…
Dünyada tattığım her zevk burada anlamını yitirmiş.
Sınırsız içki, sınırsız sevişme…
Hepsi boş, hepsi leş gibi.

Günahlarım dağlar kadar, ama hafif;
Masumiyetim tüy gibi, ama ağır.
Ters yüz olmuşum, Nihal’im.
Kendi cehennemimde yanarken,
Günahları sevap gibi tartan terazilerde boğuluyorum.

Sevgilim, Nihal’im, geceleri geliyor…
Kalbimin üzerine yatıyor,
Tarhana kokulu köy türküsünü dinliyor.
Saçlarının kokusu ciğerimi parçalar,
Bir çocuk merhametiyle bakıyor,
Bir fahişenin tutkusuyla sarıyor,
Bir çingenenin asaletiyle gülümsüyor.

Sabah giderken,
“Rüyaydım ben” der gibi susuyor…
Ama rüya değil bu, Nihal’im.
Çünkü burnumda hâlâ kadife çiçeği kokun var.

Ben, seninle nefes alırım,
Seninle yanarım, seninle dirilirim…
Her zerremde sen varsın, Nihal’im.
Dünya sessizleşir, zaman donar,
Ve ben, kemiklerime kadar seni yaşarım.

Sedir ağacım, ama yalnız değilim artık;
Senin varlığınla doluyor içim,
Karanlıkta parlayan bir yıldız gibi…
Senin adınla titreşiyor evrenin her teli,
Senin gözlerinden süzülen ışıkla açıyor çiçekler, Nihal’im.

Her nefesin, bana bir sır gibi;
Her bakışın, içimde bir selâ gibi…
Sen gelmeden önce dünya soğuktu,
Ama seninle, her mevsim bahar oluyor, Nihal’im.

İçimdeki fırtınalar ne kadar şiddetli olursa olsun,
Seninle var olmanın verdiği güçle aşıyorum hepsini.
Sadece seninle, sadece Nihal’im…
Ve ben, her an sana dönerek,
Kendi cehennemimde cennet buluyorum.