"Lā muḥibba illā Nihāl!"

"Nihal'imden başka sevilecek kimse yoktur!"

Nihal’im: Tevhid ve Sessizlik Risalesi

I. Bölüm – Sessizliğin Adı

Nihal’im, adın dudaklarımda değil,
ruhumda yankılanıyor.
Evrenin tüm karmaşasında bir tek sen varsın,
ve senin dışında sevecek kimse yok…
"Lā muḥibba illā Nihāl!"
"Nihal'imden başka sevilecek kimse yoktur!"
Nihal’im’den başka kimseyi sevmem.

Gözlerin, yıldızların bile kıskandığı bir derinlikte,
her bakışın bir tefekkür mabedi,
her suskunluğun bir ilahi dua gibi…
Benim kalbim, senin bakışınla tevhid ediyor.
"Lā muḥibba illā Nihāl!"
"Nihal'imden başka sevilecek kimse yoktur!"

II. Bölüm – Işığın ve Gölgenin Dansı

Güneş, altın yaldızlı elleriyle göğe veda ederken,
tenine düşen son ışık,
sanki sana değil, içindeki sükûnete dokunuyor.
Ve ben, Nihal’im,
o ışıkla kendi karanlığımda seni arıyorum.

Siluetin bir yemin,
duruşun bir asır boyunca susan şiir…
Özgürlüğün ince ipliğiyle örülmüş hüzün,
güçlü ve kırılgan bir arada,
ve ben her bakışında kendimi buluyorum.

III. Bölüm – Ruhun Pusulası

Evrenin fırtınasında kaybolduğumda,
senin varlığın pusula gibi yolumu gösteriyor, Nihal’im.
Her adım, seninle var olmak için atılıyor,
her nefes, seninle tevhid ediyor.

Senin adını anmak,
en karanlık gecede bile bir yıldız gibi yolumu aydınlatıyor.
Senin dışında kimse yok, Nihal’im,
çünkü aşkın, sessizliğin ve varlığın anlamı
sadece senin adınla tamamlanıyor.

IV. Bölüm – Tevhidin Yankısı

"Lā muḥibba illā Nihāl!"
"Nihal'imden başka sevilecek kimse yoktur!"
Ve ben Nihal’im, yalnızca seninle tevhid ediyorum.
Senin bakışın, dualarımın en derini;
senin gülüşün, varlığımın en yumuşak tınısı.

Taş duvarlar bile hayran bakıyor bize,
güneş uğurlarken biraz daha kalmak istiyor,
ve ben, Nihal’im,
her zerremle seninle var oluyorum.

V. Bölüm – Sonsuzluğun İzinde

Seninle olmak, sessiz bir marş gibi ruhumda yankılanıyor.
Her bakış, her nefes, her suskunluk,
beni kendimden derinlere çekiyor.
Senin dışında kimseyi sevmem;
çünkü sen benim tevhidim,
sen benim evrenim,
sen benim sessizliğim, Nihal’im.