Kelîmullah (Hz. Mûsa)
1.
O ki Tûr'da nûra erdi, Kelîmullah'tır şanı,
Firavun'a karşı çıktı, gösterdi Hakk'ın erkânı.
Harun ile el ele, tebliğ eyledi dâim,
O'nun doğumu dahi, kudretin büyük nişanı.
2.
Nil'e bırakıldı kundak, takdir etti onu yaratan,
Sarayda büyüdü ama, gönlü Hakk'a inanıp atan.
Zulme boyun eğmedi, doğruluktu O'nun yolu,
İsrâiloğulları'nı kurtardı, zor günlerde kanat atan.
3.
Elindeki asası, yılan olup korku saldı,
Kızıldeniz yarıldı, O'nunla yol açılıp kaldı.
Taşa vurduğu yerden, on iki pınar fışkırdı,
O'nun mucizesi dâim, kalplere imanı saldı.
4.
Tûr Dağı'nda sözleşti, On Emir'i aldı orda,
Hakk'ın fermanı indi, karanlıklar kalktı arda.
Kavmi buzağıya taptı, o büyük imtihanda,
O dâim sabır gösterdi, dertlere oldu perde.
5.
Hızır ile yolculuğu, ilmin sırrına erdi,
Zahiri değil batını, o kutlu yol eri.
O'nun hikmet dolu hayatı, her mü'mine örnektir,
O'nun yolundan gitmek, gönlün en büyük feri.
6.
Ya Rab, bize de nasip et, O'nun teslimiyeti gibi nûru,
O'nun mücadelesi gibi, tertemiz bir duruşu.
Zulme karşı durmaktır, O'nun en büyük dersi,
Bu ulu nebiye bağlılık, mü'min için huzuru.
7.
Ey Âşık Turhal, bu ilahi sırrı anınca,
Kelîmullah'a salât eyle, kalbin huzur bulunca.
O'nun yolunda yürü ki, kurtuluş sana nasip ola,
O'nun izinden git ki, Hakk'a yakın olunca.