Hac (Aşkın Ulu Yolculuğu)
1.
O ki İslâm'ın tacı, mü'minin kutlu yolu,
Hac'dır adı dâim, Beytullah'a meftun kolu.
Can ile malı feda edip, Hakk'a yola çıkmaktır,
O'nunla arınır ruh, gönül olur ki dopdolu.
2.
İhrâm'a girilir önce, dünyalık atılır hemen,
Ne zengin kalır, ne fakir, eşittir cümle beden.
Bütün diller birleşir, seslenir Telbiye ile,
"Lebbeyk" nidâsıyla dâim, titrer gökler, yer, vatan.
3.
Kâbe etrafında tavaf, yedi kez dönülür dâim,
O nurun etrafında, erir bütün şüphe, zulüm, kaim.
Makam-ı İbrahim'de, namaz kılınır huşûyla,
O kutlu yerde dâim, kul Rabb'ine olur sâlim.
4.
Safa ile Merve arasında, Hacer'in izi sürülür,
O'nun mücadelesi dâim, gönüllerde hissedilir.
Arafat'a çıkılır, duanın en yüce anına,
Bütün günahlar affolur, rahmet deryası serilir.
5.
Müzdelife'de vakfe, Mina'da şeytan taşlanır,
Nefsin ve şerrin yoluna, dâim lanet saçlanır.
Kurbanlar kesilir sonra, İbrahim'in teslimiyetiyle,
O'nun izinde gitmekle, Hakk'a yakınlaşılır, taçlanır.
6.
Ya Rab, bize de nasip et, o kutsal yollara varmayı,
Arafat'ta durup dâim, rahmetine doymayı.
Bütün mü'minlerle bir olup, tevhid aşkını anmak,
Bu ulu ibadete bağlılık, mü'min için huzuru.
7.
Ey Âşık Turhal, bu ilahi sırrı anınca,
Hac'la Hakk'a yürü ki, kalbin huzur bulunca.
O'nunla buluş ki dâim, kurtuluş sana nasip ola,
O'nun kapısında dur ki, ebedî saadeti sununca.