Bugün okulumun ilk günü. Annem ve abim iile düştük yola. Çok heyecanlıyım o kadar ki, evde gitmiş olmama rağmen lavabo ihtiyacım var. Annem, akşam olan biteni yolda karşılaştığı eski komşumuz Tülay ablaya özetliyor bir çırpıda. Beni aldırmadan devam ediyor derin sohbetine....Abim ise dalmış gitmiş hülyalara. Gözlerini takipte zorlanıyorum. Aramızda hiç yoksa da elli santim vardır. Dedemin deyimiyle Tövbe estağfurullah bir kaza çıkacak diye korkmaya başladım kendimden...Derken takılıyor ayağım bir taşa ve ben havada uçarken olan oluyor. O yepyeni pantolunumdan süzülüyor çişim kaldırıma...Annem çığlığı basıyor o anda:"Seni yaramaz ne bu halin? Nasıl yaparsın bunu? Tutamadım mi az daha kendini?" Pişkin bir edayla cevaplıyorum: "Anne sen beni Rambo mu sandın?"