Her kalp, içinde görünmeyen bir yol haritası taşır. Bu harita; geçmişin izlerini, sessiz kalmış cümleleri ve unutmaya çalıştığımız boşlukları saklar. İnsan bazen bir kaybın ardından, sadece sevdiğini değil, kendinden bir parçayı da geride bıraktığını hisseder. Yine de yaşam garip biçimde bizi yeniden toplar; kimi zaman bir kelimeyle, kimi zaman derin bir susuşla.

Bu kitap, unutmak için değil; hatırlayarak iyileşmek için yazıldı. Çünkü bazı yaralar kapanmak yerine yaşamayı öğretir. Bazen acının içinden geçmek, yeniden var olmanın ilk adımıdır. Her şiir, bir kapı aralığı gibi; içeri süzülen ışığı fark etmemiz için sessizce bekler.

Bu sayfalarda kendinle karşılaşabilir, kaybettiğin kelimeleri yeniden duyabilir, ya da yalnız olduğunu sandığın bir gecenin aslında birçok kalbin gölgesini taşıdığını fark edebilirsin. Çünkü hiçbir acı, yalnızca bir kişiye ait değildir.

Eğer bu satırlar yürüdüğün yolu biraz olsun aydınlatırsa, kalbindeki karanlık azıcık hafiflerse; bil ki amacına ulaşmış demektir.

Şimdi, yeniden başlamak için izin ver kendine. İyileşmek bazen sadece bir kelime kadar uzaktadır.