Verdiğin bütün sözcükleri
Cümle içinde kullandım
Artık
Yenilerini istemiyorum


Gönlüm;
Göğe çarpı çizdim gözlerimle
Bulutlardan konuşma balonları yaptım
Senden sakladığım bütün sırlarımı
Dün gün batarken
Tozlarından tebeşir yapıp maviye yazdım
Belki;
Benden habersiz
Okursun diye


Gemiler
Köpüklerini kabartıyordu ya denizlerin
İşte içimde öyle çalkalanıyordun sen de
Yüreğime her gün sorduğum soru
Sen
Bu uzun yolculuğa
Nasıl
Dayandın


Köpüğümsü duygularım
Suyla söyleştiğinde
Aslında
Hiç yabancılık çekmedim


Sevgimi
Bir döşek gibi yaydım
Ben;
Gökyüzü gibi engin severken
Bir yeryüzü soğukluğu oldu acılar
Taşlara oturmak
Ağır geldi bedenime
Yüreğimi üşüttüm


İki tekerliyi, uçar gibi sürdüm
Çam iğnelerinden toka yaptım
Seni toparlamak içindi hepsi
Şimdi daha iyi misin peki
Bir kirpi gibi yumulmuş
Beni mi bekliyorsun gönlüm


Anne rahminde
En güzel taht senindi
O masmavi adada hani
Yüzmüştün ya günlerce
Kimsenin umurunda değildin
Kimseler senin umurunda


Sevgi dilenmekten vazgeçip
Göğe açınca ellerimi
Derince göğe üfledim
İçimdeki bütün kara çizgileri
Bir günahı
Yolluyormuş gibi boşluğa
Rüzgara verdim seni
Bir gün
Geri geleceğini
Bile bile


Şeytan tüyüm
Alın yazım
Karahindibam


Uzaklara dalıp dalıp
Şimdi
Hüzünleri
Çağırma bana
Gönlüm
Ahh gönlüm