Yüreğimle kalemim arasında bir köprüdür benim şiirlerim.
Yaşanmışlıkları anlatır, duygu yüklüdür, düşündürür okurken.
Dumanla örülmüş geceler gibi sisli,
Tütün kokusu sinmiş satırlar gibi gizli şifreler içerir.
Her kelime bir yara, her nokta bir iç çekiş,
Her cümle bir acıyı anlatır, şiirden anlayana.
Geçmişle bugün arasında bitmeyen bir geçişi anlatırım çoğunlukla.
Bazen “Yeter Gakgo!” derim kendime, bastırmak için sızıyı,
Bazen de koç yiğitlere idam yazanlara isyanımı anlatırım.
Mapushane ranzalarına uzanırım zaman zaman, hayaller kurarak…
Kader mahkûmlarının sesi olmak için!
Yarasını yüreğine saklayanlardan da bahsederim,
Sekiz çocuğuyla gecekondularda yaşam mücadelesi veren Necmiye Abla gibilerden de.
Çok mu büyük bir şeydir şiir yazmak?
Sana göre boş iş olabilir.
Her insan, kendi çilesinin şairidir.
Deftere yazarsa şiir, içine yazarsa dert olur, demiş şair.
“Ahmet’i soruyorsun, ‘Nasıl bir çocuktu?’ diye.
İşte böyle masum, böyle sevecen ve nazik…
Zalime serttir, mazluma yumuşak demek varken,
Hikâyesini bilmediğin şiir hakkında yorum yapma!
Bil ki; şiirler, onları yazanlar gibi kutsaldır.
İçseldir şiir.
Öz’e ve yazana aittir.
Sanma divanedir,
Dil sakidir, yazılan ise şerbet, derim.
Sana dost tavsiyesi olsun benden:
Yüreğinde hüzünle öfke dans ederken, yaz sende.
Bir yanda umut sessizce köşede bekler,
Gözlerim dumanı görür, kulaklarım çığlığı duyar,
Ama elim kalemi bırakmaz, anlatır derken.
Nasıl oldu, gitti mi hoşuna dostum?
İnşallah gitmiştir. Çünkü benim şiirlerim şiirden çok yaşanmışlıkları anlatır.
Anlık bir şeydir şiir. Ansızın gelir insanın aklına. Anı değerlendirirsen su gibi akar durur. Geliyor, çarpıyor, geçiyor. Tutabilirsen kâğıda döküyorsun, tutamazsan içinde kalıyor. Sonra da yıllarca sızlayıp duruyor, kabuk bağlamamış yarada.
Sizlere bu konuda tavsiyem yazmanız ve özenmenizdir bu işe.
Ancak hikâyesini kendinizin yazdığı şiiri başkasına okutmayın.
Neye mal olursa olsun, kendiniz okuyun.
Bu demek değildir paylaşımcı olmayın. Paylaşın elbette. Hatta daha ileri giderek beynin arkasında kalan bilginin kimseye faydası yoktur diyerek bilgiyi masaya yatırarak yapın bunu.
Yazın ve biriktirin. Günü geldiğinde lazım olacak sizlere.
Ben, çocukluğumda severdim bu işi.
Ama akl edip biriktirmediğim için şimdi suçlar dururum içimdeki çocuğu.