Unutmayın;Bir insana hem sen benim için çok değerlisin deyip hem de dünyanın en değersiz insanıymış gibi hissettirmekte kul hakkına girer

Yaşanan dünyada düzen bozuldu
Bu kötü kaderde bana yazıldı
Felek yollarıma engeller koydu
Yaşarken bizlere mezar kazdılar

Ve kutlayalım her günü bugün gibi aynı
Sarılalım eşlerimize, çocuklarımıza
Bakalım yine ağaçlara
Hazır nefes alıyorken hala

Şiirler buluşunca sohbet ederlermiş
Çocuklar ağlar, kuşlar da uçarmış
Dostlar bir varmış bir yokmuş

mevsimsel sıkıntıları var.
yağmurla birlikte gitmen doğaldır.
ağaçlara bakarım o yüzden,
çünkü sen hep bahar.

Arz olur mahşere gasp olan haklar

Dinlemeden yargılayan zalimdir
Duyguları hiçe saymak zulümdür

Çakıllı yolda yürümekti ,
Seni sevmek ,
Düşe kalka yara bere içinde,
Zahmetli işti,

Dedim doktor içimden gelmiyor
Dedi dünyanın bütün gam ve kederini
Ancak boş vererek ve gülüp geçerek
baş edebilirsin

Neden yüzün asık? İnan ki boş değmez
Sana gülmek çok yakışıyor
Gül be kızım gül ki dünya gülsün!

Kibirli bir bayrak gibi sırıtıyor an,
Hiçbir el ve kolun gücü yetmiyor,
Zulmün çarkını durdurmaya,
Geleceğin kan nehirleriyle,
Akıp gidiyor zaman.

Ellerimiz bağlı,
Soluyor çiçeklerimiz,
Nefessiz, ekmeksiz, güneşsiz,
Her tarafımız kapkaranlık bir zindan

Toprak Soğumadan,
Su Kurumadan,
Sahi Aşk'a Yönel, Çamurdan Sen Kul!
Rabbim Bu Kavimden Yüz Çevirmeden,
Sıyrılıp Seraptan Fıtratını Bul!

Oysa En Güzel'in Aşığı Olup,
İyiye İyiden Eğilmek Vardı,
Sarılıp Sabahın Esinlerine
Yüzde Nur, İmanla Sevilmek Vardı

Destursuz bağıma hoyratlar girdi,
Yıkıldı gönül evim virana döndü
Azdı yaralarım, yangınım yetti,
Derdin nedir diye saran olmadı

Olmadı Nice ayaz kışlar, gelip de geçti,
Bu can bilsen ki, ne çileler çekti,
Kırıldı, kanadım,  takadım bitti,
Halin nedir diye soran olmadı

Derler ki Matilda!
Yüreğinde destursuz yer verdiklerin,
Gün gelir düşman olur ardını derdiklerin.
Gün olur, devran döner,
İçindeki sevgi ateşin söner.

Senden istediğini,
Alamaz ise eğer.
Zaten ben seni,
Sevmiyordum Kİ der.
Veren eller güzel olurmuş,
Vermezsen senden buz gibi soğurmuş

Bak Matilda!
Çorbasına tuz olursun,
Çayına şeker.
Aranıza girmeye,
Bir kaşık yeter…
Sebepsiz ayrılıklar,
Ölümden beter…

Çalana, yalana şükür edemem
Sen olmasan açlık ne yoksulluk ne
Ne din bilir ne töre ne anane
Saki ışık tutar olup bitene
Yoksula gülene şükür edemem

Çiftçi olmasa kim eker toprağı
Kim tutar balyozu beli orağı
Kan emeğinizin kimdir ortağı
Emeği bölene şükür edemem

Zulmetmesen ne şer olur ne savaş
Zalimden gelene şükür edemem

şiir yazmak için kaleme gerek yok
içindeki aşk yazar kağıda
ama sen bunu göremezsin
çünkü aşkından kör olmuşsundur

sevdalanmak ruha güller açtırır
eğer sevdalıysan bu aşk seni şair yapar
bazıları ilham gelmesi gerektiğini söyler
ama bilmezler ki duygudur
insanı şair yapan

eğer birine sevdalıysan
o en güzel günün olur

ve pencereye bakıyorum yağan yağmur
gün dediğin nedir ki
akıp giden zamandan başka

kimi zaman hasret, kimi zaman ölüm
Hiçlik duygusu var içimde
Yine kalkıyorum sabah
Aynı yastık, aynı hava
Yine aynı nefes alış verişi

Sevdandan deli divane oldum.
Senden haber alamayınca
günüm aydınlanmıyor.
Ve yüreğimde kanayan bir yara oluyor.