Gözyaşı ve Umut
Bu kitap, Gazze’nin dar sokaklarında, yıkık binaların gölgesinde ve bombaların karanlığında büyümeye çalışan yetim çocukların hikâyesini anlatıyor. Her sayfada bir çocuğun yüreğind...
O gün yetimhanenin arka bahçesinde oturuyorduk. Güneş, yıkık duvarların ardından solgun ışıklar saçıyordu. Bir süre sessizce yere bakarak oturdum, sonra başımı kaldırıp Selma’ya döndüm.
“Peki… senin ailen nerede?” diye sordum.
Selma derin bir nefes aldı, gözleri uzaklara daldı. “Ekmek almaya gitmişlerdi,” dedi yavaşça. “Gelmediler. Çok merak ettim, bakkala koştum. Ama…”
Sesi titredi, kelimeler boğazında düğümlendi. “Bakkal yanmıştı, her şey darmadağın olmuştu. Ortalıkta insanlar toplanmıştı. Kalabalığın arasından geçtim… ve…”
Bir an durdu, gözlerinden yaşlar süzüldü. “Annemi gördüm, yerde öylece yatıyordu. Yanına koştum, ‘Kalk anne!’ dedim… ama beni duymadı.”
Sesi kısılmıştı. Dudakları titredi. “O an anladım ki… artık dünyada yalnızım. Annem de yoktu.”
Ben ona baktım, gözlerimiz buluştu. İkimizin de içinde aynı boşluk vardı. Savaş, ailelerimizi almıştı. Ama belki de, birbirimizde bulduğumuz şey… yeniden “aile” olmanın ilk adımıydı.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
