Bekliyorum,

Hiç kimseyi beklemediğim kadar,

Bekliyorum



İnsanın bir yâri olmalı; beklediği, sevdiği, özlediği

Öyle kuru kuruya beklememeli

Bekliyorum…



Hiç gelmeyeceğini bile bile

Belki bir umuttur, hani olur ya! gelirsin diye

Bekliyorum...



Nasırlanmış yüreğime yağmur ol diye

Kuruyan ruhuma fidan ol diye

Bekliyorum...



Bekliyorum, notalarını kaybetmiş bir nağme gibiyim

Ezgiler arasında, yitirdim düşlerimi

Bestelenmemiş bir türküyüm gönül Kâben de



Sen ulu çınar bense küçük bir nergisim

Burcu burcu kokularım var sana yanık

Sana meftun

Sana hayran

Bekliyorum...



Bekliyorum hayallerinin ortasında

Gönül kapımın anahtarı sende

Yürekteki hüznümün baş kahramanı

Bekliyorum

Gelirsin diye...



Sen gelirsen...



Sen gelirsen, öksüz gülüşlerim bayram sabahına uyanır, küçük bir kız çocuğu neşesiyle

Sen gelirsen, asırlık gurbetim son bulur

Hiç yaşanmamış gibi olur ömrüm

Sen gelirsen, gökyüzü tozpembe rengine dönüşür

Mutluluk rüzgarı kaplar semayı



Sen gelirsen savaşlar son bulur alem de

Sen gelirsen gözyaşları yalnızca mutluluktan akarlar

Sen gelirsen insanlık hayata geliş gayesini hatırlar

Özüne ayna olur senin gelişlerin



Sen gelirsen, huzurunda erir kaybolur yanan yürekler

Sen gelirsen, bahar olur, son bulur sonbaharlar

Sen gelirsen, kışlar yaz olur, ömürler bahar

Sen gelirsen, tomurcuk güllerim açar evren de

Diller seni anlatır

Seni yazar

Seni görür...



Senden başka bir nazar değmesin gönlüme, yeter ki tek sen gel…