🐻 1. Uykucu Ayı Misket ve Bal Kovanı 🍯
Ormanın en yeşil ve en serin köşesinde, Misket adında iri ama çok tembel bir ayı yaşardı. Misket, o kadar tembeldi ki, kış uykusu için hazırlanmak yerine yaz ortasında bile esnemekten kendini alamazdı. En sevdiği şey, yaprakların hışırtısını dinleyerek uyuklamaktı.
Bir öğleden sonrası, Misket'in karnı öyle bir guruldadı ki, sesi ormanda yankılandı. "Bal! Hemen bal yemem lazım!" diye homurdanarak gözlerini zorla araladı.
En yakınındaki, dalların arasına gizlenmiş büyük meşe ağacının altındaki arı kovanına yürüdü. Kovanın etrafında, altın sarısı, binlerce çalışkan arı vızıldıyordu.
Arıların bilge lideri, yaşlı Kraliçe Vızvız, Misket'in geldiğini görünce kovandan dışarı çıktı. "Hoş geldin, Misket," dedi, minik kanatlarını çırparak. "Biliyoruz, bal kokusu seni buraya çekti. Ama sen uyurken biz ne kadar çok çalıştık, tahmin edebiliyor musun?"
Misket, koca kafasını kaşıdı. "Çok yorulmuş olmalısınız," dedi umursamazca.
Kraliçe Vızvız, tatlı bir şekilde gülümsedi. "Öyle, ama hepimiz bir arada, büyük bir uyum içinde çalıştığımız için işimiz kolaylaştı ve her şey hızlandı. Eğer sen de bugün bize yardım edersen, emeğinin karşılığını aldığın balı çok daha tatlı bulacaksın."
Misket ilk başta huysuzlandı. Çalışmak mı? Bu kelime ona çok yabancıydı. Ama balın kokusu dayanılmazdı. Gönülsüzce kabul etti. Arılar ona, büyük çiçeklerden polen toplama ve kovanın dışındaki küçük çatlakları çamurla onarma görevini verdi.
Misket, tombul patileriyle ilk başta sakar davrandı. Ama arıların hiç durmadan, birbirlerine destek olarak nasıl hızla çalıştığını görünce şaşırdı ve utanarak daha hızlı hareket etmeye başladı. Akşam olana kadar çalıştı, terledi ve gerçekten yoruldu.
Güneş batarken, Kraliçe Vızvız ona, kovanın en özel peteğinden, altın renginde, en lezzetli baldan koskoca bir kaşık ikram etti. Misket, o an yediği balın tadını hayatı boyunca unutamadı. Önceki yediği ballardan çok daha lezzetli, çok daha değerliydi.
"Çalışarak kazanılan şeyin tadı, uykudan uyanıp bulduğun şeyden daha güzelmiş," dedi Misket, içtenlikle.
O günden sonra Misket, ormanın sadece en tembel değil, aynı zamanda en çalışkan ayısı olmaya karar verdi ve arı dostlarına yardım etmeyi bir alışkanlık haline getirdi.
Küçük Not: Çalışmak zor gelebilir, ama bir amaç için emek verdiğimizde, elde ettiğimiz sonucun keyfi ve tadı bambaşka olur. Emek verdiğimiz her şey daha değerlidir.