1. Dijital Sosyoloji ve Medya Çalışmaları

Bauman, Z. (2013). Akışkan Modernite.
Bauman, Z. (2017). Akışkan Aşk: İnsan İlişkilerinin Kırılganlığı.
castells, M. (2010). Ağ Toplumunun Yükselişi.
Couldry, N. (2012). Media, Society, World: Social Theory and Digital Media Practice.
Fuchs, C. (2014). Social Media: A Critical Introduction.
Marwick, A. (2015). Status update: Celebrity, Publicity, and Branding in the Social Media Age.
Turkle, S. (2012). Alone Together: Why We Expect More from Technology and Less from Each Other.
Van Dijck, J. (2013). The Culture of Connectivity.

2. Dijital Kültür, Kimlik ve Performans

Goffman, E. (1959). The Presentation of Self in Everyday Life.
Baudrillard, J. (1994). Simülakrlar ve Simülasyon.
Debord, G. (1995). Gösteri Toplumu.
Illouz, E. (2007). Soğuk Yakınlık: Duygular Kapitalizmin Nesnesi Olursa.
Senft, T. (2013). Microcelebrity and the Branded Self.

3. TikTok, Dijital Algoritmalar ve Platform Ekonomisi

Kumar, N. (2021). Algorithmic Intimacy: TikTok and Networked Affects.
Montag, C., & Hegelich, S. (2020). Understanding TikTok: A Review.
Cotter, K. (2019). Playing the Visibility Game: How TikTok Shapes User Performance.
Bishop, S. (2021). Algorithmic Labor and the Platform Economy.

4. Psikoloji, Dijital Bağımlılık ve Toplumsal Davranış

Twenge, J. (2017). iGen.
Haidt, J. & Lukianoff, G. (2018). The Coddling of the American Mind.
Suler, J. (2004). The Online Disinhibition Effect.
Young, K. (2009). Internet Addiction: A Handbook and Guide to Evaluation and Treatment.

5. Türkiye’ye Özgü Kaynaklar ve Raporlar

We Are Social (2024). Dijital Türkiye Raporu.
RTÜK (2023). Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları.
TÜİK (2022). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması.

6. Yazarın Kendi Üretimleri

Bürtek, Z. (2024). Toplumsal Çözülme ve Sosyal Çürüme Üzerine Değerlendirmeler.
Erdoğmuş Jale (2025). Vijitalizm: Yaşamsallığın Dijital Çağa Taşınması. Haberton.
Erdoğmuş Jale(2025). Ezilenlerin Psikolojisi ve Sürü Psikolojisi. Haberton.



EK NOTLAR

Bu kitapta yer alan TikTok analizleri, platformun genel kullanıcı pratiklerinden, gözlemlerden ve sosyal medya mekanizmalarının akademik literatüründen yararlanılarak hazırlanmıştır.

Kitap içinde ele alınan vakalar, kamuya açık programlarda (Esra Erol, Müge Anlı) işlenen toplumsal olayların sosyolojik yorumlamalarıdır.

Dijital çağ kavramları olan “vijitalizm”, “dijital aidiyet”, “algoritmik performans üreticisi”, “topluluk illüzyonu”, “dijital toksisite” gibi terimler, modern sosyolojinin kavramsal çerçevesi içinde yeniden yorumlanmış, bazıları ise yazar tarafından literatüre özgün katkı olarak geliştirilmiştir.

Bu kitap akademik bir çalışma niteliği taşımakla birlikte aynı zamanda popüler sosyolojiye katkı sunmayı amaçlamaktadır.