Zeynep adında küçük, tatlı bir kız; herkesin huzurlu bir hayat sürdüğü şirin bir kasabada yaşıyormuş. Hafta sonları pazara gitmek Zeynep için adeta bir şölen gibiymiş. Annesiyle birlikte o rengârenk meyveler, taze sebzeler ve değişik oyuncaklar dolu tezgâhtarı dolaşmaya bayılırmış.
Bir cumartesi sabahı, her zamanki gibi Zeynep ve annesi, keyifle pazara gitmek üzere yola koyulmuş. Pazar yine çok kalabalıkmış. Alışveriş yapanların ayak sesleri ve satıcıların farklı farklı çağrıları kulağa hoş bir canlılık katıyormuş. Annesinin sıkıca elini tutan Zeynep, keyifle etrafta dolaşıyormuş.
Derken, rengârenk balonlarla dolu bir tezgâh dikkatini çekmişti. Neye uğradığını bilmeden annesinin elini bırakmış ve cezbedici renklerin etkisiyle o yöne doğru koşturmuş. Balonlardan gözünü alamıyorken etrafına bir bakınca büyük bir şaşkınlık yaşamış. Annesi gözden kaybolmuş. Bunun farkına vardığında Zeynep’in yüreğini ani bir korku kaplamış.
Çevresine bakınsada ne yapacağını bilememiş. Üzgün gözlerle ağlamaya başlamış. Durumu fark eden pazarın güvenlik görevlisi hemen yanına gelmiş. Görevli, sakinleştirmek için tatlı dille Zeynep’i biraz konuşturarak annesinin ismini öğrenmiş ve pazar yerinde anons yaptırmış.
Zeynep’in ürkek bakışlarla beklediği o an çok geçmeden gelmiş. Annesi hemen yanlarına gelmiş ve onu sevgiyle kucaklamış. Sıkıca sarılan Zeynep, annesine bir daha asla elini bırakmayacağının sözünü vermiş. Bu olay, onun için unutulmayacak bir ders haline gelmiş. Pazarlarda annesinin yanından ayrılmamayı alışkanlık haline getiren Zeynep’in o günkü korkusu, bir daha hiç yaşanmamış.


30.12.2024 Ankara
Durmuş Ali ÖZBEK