Kalabalığın içinde kayboluyorum, Gürültünün arasında sessizim, görünmezim, Sözlerim uçup gidiyor rüzgârla, Ve ben, kendi gölgemle konuşuyorum. Toprağa düşen bir yaprak gibi savruluyorum, Rüzgar adımı bile almıyor, Kimse duymuyor içimdeki çığlığı, Ama ben hâlâ buradayım, Kendi kırık yanlarımı taşırken. Bazen bir bakış yeter, Dünya bana yabancı, yabancı ve uzak, Ama ben vazgeçmiyorum, Kendi sessizliğimde direniyorum. Yalnızlık bir arkadaş gibi yanı başımda, Ama dostum değil, öğretmenim gibi, Her gün biraz daha ağır, Her gün biraz daha derin, Ve ben onun içinde büyüyorum, Kendi kırıklarımla, kendi acımla. Gecenin karanlığı bana yoldaş oluyor, Yıldızlar bile benim hikâyemi bilmezken, Ben öğreniyorum; Kendi varlığımı hissetmeyi, Kendi yalnızlığımın değerini… Ve bir gün, belki bir gün, Kalabalığın içinde bile kendimi bulacağım, Ama şimdi sadece ben varım, Kendi gölgem, kendi kırık yanlarım, Ve sessizlikte büyüyen bir ben.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
