Ben yıllarca güçlü durmanın bir erkeğe yeter sanmıştım. Kırılmaz durunca, kimsenin dokunamayacağını… Konuşmayınca, acının sızlamayacağını… Susunca, kaderin başka yöne döneceğini… Ama sen geldin. Bir kelimenle, bir bakışınla, Benim sakladığım adamı uyandırdın. Ben sustukça içimde büyüyen o karanlığı Tek nefesinle aydınlattın. Bir erkekte iki kalp olurmuş meğer: Biri kendine atan, Biri sevdiğine. Seninle öğrendim, Benim ikinci kalbim sende atıyormuş çoktan. Sen dokundun, ben tamamlandım. Sen konuştun, suskunluğum bitti. Sen geldin, ben yeniden doğdum.
Şiir 5 – “Kendimle Yüzleştiğim Gece”
Bir gece vardır, Erkeğin kendine bile söyleyemediği gerçeği Kalbine fısıldadığı. Benim gecem sensiz başladı, Seninle bitti. Çünkü ben ilk kez o gece anladım: Seni sevmek kader değil, Benim alın yazımı değiştirme çabamdı. Kendimle yüzleştim, Kaçtığım yolları gördüm. Yarım bıraktığım cümleleri, Tutamadığım sözleri, İnkar ettiğim duyguları… Ve anladım ki ben en çok kendimden kaçarken Seni seviyormuşum. Çünkü başka hiçbir duygu Bu kadar peşimden koşmamıştı. Sen olunca geceler bile Benimle konuşmayı öğrendi. Gölgem bile beni saklamaktan vazgeçti. Ve ben, ilk kez kendime “dürüst” dedim. Çünkü adın vardı içimde.
Şiir 6 – “Aşkın Gizli Öğretisi: Ben”
Aşk sadece sevdirmez erkeği, Öğretir de… Susmayı, bağırmamayı, Gitmeyi, kalmayı, Affetmeyi, affedilememeyi… Ben seni severken öğrendim: Kırılmanın utanç değil, İtiraf etmenin erdem olduğunu. Yalnızlığın erkekliği göstermediğini, Sığınmanın yenilmek olmadığını. Sen benim öğretmenim olmadın, Ama en keskin dersler sende yazıldı. Ben seni okudukça büyüdüm, Seni anladıkça adam oldum. Aşkın öğretisi bendeydi ama Sırrı sendeydi… Ve ikisi birleşince Ben dediğin adam, Kendini kendi sınırlarının dışına taşıdı.
Şiir 7 – “İçimdeki Sessiz İtiraf”
Bazen kelimeler bile yetmez bir erkeğe. Ses çıkaramaz, ad koyamaz, İçine gömer her şeyi. Ama ben, Sana susarak bile bağırıyordum aslında. Sana bakarken kalbim titrerdi, Sen bilmezdin. Dokunmak isterdim, Elimi geri çekerdi kader. Konuşmak isterdim, Dudaklarımı sustururdu korku. Ama içimde bir itiraf vardı: Sana söyleyemediğim her cümle, Sana söylemek için yazılmıştı. Ben seni içimde büyüttüm, Sen dışımda duruyordun. Ve ben seni hayatımın her yerine sığdırırken, Adını bir türlü ağzıma sığdıramıyordum.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
