İda Dağı’nın eteklerinde, Skamandros Irmağı’nın kıyısında doğmuştu Ašferun. Babası eski bir demirciydi, annesi ise Troyalı bir şifacı. Ašferun, daha çocukken çelikle tanıştı. Elindeki çekiçle yalnızca demiri dövmedi; zamanla kaderi de biçimlendirir oldu.

Bir bahar sabahı, Truva sarayına erzak taşırken onu gördü: Serēa.

Serēa, Truva'nın içinde büyümüş asil bir genç kadındı. Rahibe eğitimi almış, Apollon’a şarkılar söylerken öğrenmişti kelimelerin gücünü. Onun sesi, rüzgârın bile susmasına neden olacak kadar büyüleyiciydi.

İlk karşılaşmaları bir fırtına sırasında oldu. Ašferun, Serēa’yı bir tapınağın taş merdivenlerinde, yağmurun ortasında görmüş ve ona pelerinini uzatmıştı. Serēa başını kaldırmış ve o gözler… o gözler Ašferun’un içindeki bütün savaşları susturmuştu.

O günden sonra birbirlerini her gördüklerinde, zaman birkaç anlığına durur gibi olurdu.