Aşağıda 1,500,000'dan fazla şiir başlıkları arasından "Cemil" terimini içeren şiirler listelenmektedir. Cemil ile ilgili şiirler "kayıt tarihine" göre listelenmektedir.
Şiirlerin "Cemil" ile ilgili alakalı olup olmadıkları sistem tarafından otomatik belirlenip içinde aradığından konu dışı bazı şiirler listelenebilir.
Cemil ile ilgili "
116
" şiir aşağıdadır.
Biraz daha düşündü dünyanın cefasını Kıyas etti kediyle kendini…ve üzüldü Konuşurken acıdan dudakları büzüldü: »Bilemezdim ki neler yaşadığını, Şekeeer!« »Her şeyin merkezine insan kendini çeker.«
İşittiği bu sesi, sandı ki bir vesvese Sağa ve sola baktı emin olayım diye Başını eğince rast geldi anne kediye Kapının tam önüne oturmuş bakıyordu Kahve rengi gözlerden sevgisi akıyordu
Günler geçti yavrunun ölümü üzerinden Allah uzak etsin üç kardeşi benzerinden Onlar ve anneleri yaşadı güzel günler Geride kalmıştı acı dolu soğuk dünler Çok çabuk alıştılar eve ve kanepeye
Avuçları kediye, adeta bir tabuttu Sevimli yavrucaktan ne ses vardı ne seda Tam bir aylıkken etti, kardeşlerine veda Adam, anneye baktı; yüreği parçalandı Konuşamıyordu, dili ağzında bohçalandı
İçimden coşku taşarak eve vardım, hâlâ kırıklar içinde ellerim kollarım ayaklarım oysa bütün derdim Afitap’ım, hiç değilse mektuplarım biliyorum ki mektuplarım beni bekliyor
Isınsınlar diye odun atıp tekrar yaktı Her şeyi merak edip kokluyorlardı Ara sıra ayaklarıyla yokluyorlardı Oyunlarını izler iken dört yavrucağın Anne de keyfini çıkarıyordu sıcağın
Üstüne de su dolu çaydanlığı bıraktı Kediler aklına geldikçe söylendi durdu Mütemadiyen küfürle beddua savurdu: -Başka yer yoktu sanki yuva için, pislikler -İnşallah donup geberir mendebur enikler