zenci hürriyet
4
sen cizre dersin
ben arakanda yanarým
silopi dersin sen
ben Filistinli’de kanarým
ölümleri sinemde tartma be dostum
gel yüzümde seyran eyle kendini
bu cennete þükredelim
Allah diyecek bir gün
ve size vadettiðim süre doldu
bilin ki artýk sabretmeyeceðim
kafamýn içindeki kendime katlanamýyorum
konuþ içimizde bizimle Rabbimiz
yoksa seni ararken kaybolacaðýz ey dilimin þehadet makamýnda olan hürriyet
anonim bir ihanet sesiyle birlikte
az sonra gayrimeþru b/akýnca içime sen
giyinip üzerime seni hýzlýca
kapatýp özgürlükleri bir bir yüzüme
gizleyip gözlerimi paçoz düzenin fevkinden
yürüyeceðim cehennemin en dibine
sahi jan dark ölmüþtü demi
bir zaman bundan haberim yoktu
tuhaf ki bu günler hep gündemimde
tanrýnýn esirgeyiþ-inde son azize olmuþ birde
bu demektir ki eyyy zavallý beyincik
bilesin ölüm kutsaldýr her dinde
tüm bunlara raðmen
dedim bu ne fevkalade bir savaþ ne müthiþ angarya
ve çok sýradan artýk výzýltý olmuþ bu fersiz dünya
bana ne sahile vuran bebeklerin renginden dedim
yurdundan sürgün edilen mülteci figanlar-dan
dedim ki kalbim þeytanýn yüzünden daha mý kara ne
yoksa nasýl dayansaydým bu serkeþ rüzgara
merhamet dediðin fenada bir tuhaf heyula
demokrasi mi dedi biri
o bize yapýþan ihanet mahkemesi
idama mahkum bu serzeniþ o çok renkli davamýz deðil mi
ahh duyun ki "on bin Müslüman çocuk "garp ta
olmuþ fuhuþ bataðýnda künyesiz maganda
olsaydý bile dinsizin nesli bu çocuklar
ne fark eder ki insanlar
Nusret ey yüreðimin hakimi
vicdan öldü öldü öldü
ah justitia sen çok hainsin bil ki
duy ki sen koca kafalý bir günah keçisi
oturdum acý
uyudum sancý
uyandým bir korkunç yargý
bu nasýl bir minsiccil ki Allahým
içimin mahkemesinde huzurdan kovduðun bir mahkum gibi çýktým
þimdi bana ne karþýmda dikilen özgürlük anýtýndan
bana ne benim için durmadan dönen dünyanýzdan
bu sahilleri biz sana sunmadýk kadersiz AylAn
suçlu ilan etmesinler adaleti bir daha
konuþmak en büyük suçtur ölülerin ardýndan
müslümandým
savruldum elest makamdan süregelen bu ihanet sarmalýnda
bir ben deðilim cenneti Haktan dileyen
ve söylemiþtim daha öncesi nice merasimlerde
tek ben olmayacaðým cehenneme çaðrýlacak yaratýk demiþtim
cibilliyetsiz aklý bilmem kaç promil çalýþan o c-insler
suçluluk psikolojisi içinde hýrlayan o dev kafalar var ya
izbe bir mazgal kuyusunda din çýkarmaktalar hala
zamanýn s-saklayamadýðý aþüfte münkafir çakallar
oysa ki ne müthiþ düzenli dindarlardý bildiðim onlar
onlar ki çok sesli ulu
sabah geceden kalma bir cenabet-le kalkýp uykulu
þuh kesmiþ genelev kapýsýnda besmele çeken Allah kulu
meyhane köþesinde zina hürmetine son Amentü
onlar ki hussaini köprüsünde atalet taþýyan in"am lar
yüzü mihrap sýz bir þato olan apollon prof"lar
içinde secdesi yasak darülfünunun lar
yeddi ceddinize dokuzbindokuzyüzdoksandokuz millet tükürsün emi
gidi siz yurtsuz kalmýþ müsrifler sizi
terk edip gidin enkazýmda köklenen çaðdaþ time(!) köþesini
Ýsra-fil ayaklansa dahi dünya kurtaramaz bizi
bilin ki bu korkunç bir ýrk cinneti
içimde olaðan bir vahþet demi
içimde büyüyen olaðanüstü sur nefret ki
yükselir göðe sinsi sinsi ölüm ateþi
hep infaz-daha çok infaz
bu son idam bilin ki
devþirme dilimin son duasýný yaparken bir geçmiþ zaman
ben c-inleri sevmezdim hiç korkumdan
Muhammed kur"an okurken onlar yüz çevirirdi haktan
yinede yakaladýðý yerde alt ederdi onlarý iman
inkarýn içinden süzülürdü zaman
tesalya rüzgarlarý eserdi her gece maðaralardan
grevci kuþlarýn kanadý dev boyutlu bir vietnam
bilirdim inkarcýydý tüm kavimler
karanlýktý o ruh
hep kapkaranlýk bir çýlgýn hayvan
yinede adaletiyle onlara ýþýk yakardý dünya hiç durmadan
"Þayet Allah dünyaya bir sivrisineðin tek bir kanadý kadar bile deðer verseydi
yeryüzünde yaþayan tek bir kafire bir yudum su bile vermezdi."
amenna ve daima
mucizeydi Allah’ýn bir damla aydýnlýk vermesi bize
reddedilmesi imkansýz nimetti bu dünya denen
dünya ki döndükçe yüzümüzü kirleten
serseri eylemlerde büyüdü enfes telaþlarým
hep bir kara su yürürdü dudaklarýmý öpen tevhide
ýslatamadým iman tahta mý ondan
aþýk olduðum adam kurudu morgdaki tabut gibi
ne alakasý var demeyin sakýn
ah ben daha kaç küsür yaþýndayken bilmem
ilk olarak onu boð muþtum göðüs boþluðumda ki þu soysuz devlette
kabilden türemiþ ilk katildim ben
yalvarýrým demeyin anneme
cennette muhtaç kalýrým ebediyyen
doðduðum gün sorsaydý bana sütünü vermeden önce annem
ister misin içimden ayrýlmak deseydi içinde
yaþamak hakkýmý tutarken ellerinde melekler
yemin olsun ki ona derdim ki efendiler
annem hakkýmý sana etmem helal
rahmini bana derhal geri ver
þimdi
þah parmaðýmda noel sevinci günlerden bir yezid sabah
ölülerin kýrkýný vermekle de temizlenmez ki günah
yok bir cuma akþamý tövbemiz de pýrýl pýrýl ýþýsýn Allah dilimde
böyle olmayacak ah
olmayacak ki en iyisi intihar edeyim brooklyn köprüsünde
tutabilir bir melek beni belkide
brokliynde ölmek çok sesli bir göðe yükselme
yeminle
havari kuþlarýn kanatlarýný kýrýp gök kubbenin þehrinde
tüylerinden bir dünya kuracaðým avuçlarýmýn içinde
Ýsa"nýn baþlattýðý tarihi silip aynadan
yüzümü sökeceðim da Vincinin ruhunda ki tablodan
ve illa
kurtulacak bedenim canýmý yiyen sýrtlandan
dedim gelin ey kardeþler birleþelim
duymadýlar
Huseynin hakký için tutun ellerim
görmediler
sevmek için izin vermediler
ben Fýrat nehrini çok severdim oysa
ýrkýmý eþeledi soy-kýran cansavlar
la-ilahe kerbela haktýr dedim
dedim illallah ki haktýr Kudüs öleceðim
daðlansýn dilim "eþhedüenneMuhammedRasul" diyemedim
bir el yüzünü dayadý göðsümdeki mihraba
ýþýltýlý bir gece gelip sökecekti yüzümdeki gökyüzü kapýsýný
bir ayet indi ki adý ol mescidi aksa
dilimde son sukut dua "SübhaneRabbiyel-alâ"
ve can davasý güdecekti bundan sonra bildiðim
bildiðim sonsuz o intikam geliyordu gün gün
ve yaþlý annenin kollarýnda öldü bir bebek daha
batýk bir gemi görünüyor güneþin en dibinde
bir imparator cenazesi kalkacak az sonra
az sonra ölüm yok sanki deðmeyin keyfime
Allah þahit tanrýlarýnýzý hiç sevmedim
bekaretini kurban verirken þeytana ruhlar
gözleri Rahman içmiþ melekleri gözlüyordum
naaþlarýnýzý gömmek için
sizin
bizim
hepimizin
metruk mezarlarýn hitabýnda ilk sancak
sancaklar ki cansýz vatan altýnda ölümsüz toprak
son geceye deðince hilal
çýldýrýyor ruhum mirim
imaným kördüðüm
ben Türküm
kürdüm ben
Museviyim-i seviyim
budistim ve illa insaným
özgürlükse yaþamak hakkým perdeleri çekin
karanlýk olsun bu gece uykum
ben Allah ile yüzleþeceðim
.
my
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.