Hiç olanlarý gördüm rüyamda Sarmaladým sorularýmý kendime Nereye varacak yaþam Saldým nefsimin ateþine Her sýcak bir gecede Yeni bir gürültü ile uyandým Dayanamadým savruldum Yanýp kavrulan çocuklarý gördüm O ateþin üzerinde Ölüme niyet rüzgarlarýnda Acýmasýzdý hayat
Alnýna yazýlmýþtý acý kanla Ateþle topla vuruyordu duvarlara yalnýzlýklarý Oturmuþ bir çamura Kanat çýrpan bir kuþa dönmüþ, çocuk çaresiz Niyet kesin açlýða, yokluða Dönüþsüz sevdalarda acýmasýzlýk
Daha ne kadar sürecek þu bombalar Nereye kadar Toz duman arasýnda boðulmalar Bitince mi dersin, nerede Mekanlarý cennet olsun þehitlerin Çok yazýk
Behçet Bük 1287/17.2.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.