Öyle Bir Isırdım Ki Dudaklarını

Kartal gibi pençeleri vardý
Zehirli dudaklarýyla ansýzýn beni öptü
Ölümün soðuk yüzünü hissettirdi
Korkudan kaçak yer bulamadým


Perdelerin arkasýna öylece iliþtim
Bütün bedenim hatta ruhum tir tir titriyordu
Allah’ým bu bir kabus muydu ?
Her gün yavaþ yavaþ beni zehirliyordu
Ahtapotu andýran kollarý vardý...
Korkudan sinmiþtim


Elindeki kalemi de zehir saçýyordu
Mürekkebini üstüme üstüme birden boþalttý...
Yeþil gözlerim fal taþý gibi açýldý
Baðýramýyordum, bile sesim kýsýldý
Zehrinden kurtulmak için ,
Aklýma hiçbir þey gelmiyordu
Birden bayýlmýþým ...



Kendime geldiðimde
Beni kollarýnýn arasýna almýþtý...
Saçlarýmý, zehirli elleriyle okþuyordu...


Kýsýk, bir sesle;
Lütfen bana zarar vermeyin ,
Ben size ne yaptým ki dedim ?
Enteresan sýra dýþý bir þeyler anlatýyordu...
Korkudan !!! kulaklarým uðulduyor,
Dediklerini duymuyordum bile
Beni þiddetle sarsmaya baþladý...



Sende bana ait bir þey var ...
Onu bana vereceksin, deyince
Daha da çok þaþýrdým...
Neydi bu benden ne istiyordu...



Gür sesiyle, bütün gücüyle
Kulak zarýmý delecekti, neredeyse
"Aþkýn þalýný" bana ver deyince ;
Çildirdým....deliye döndüm bir anda
Öyle bir ýsýrdým ki dudaklarýný
Zehirli bütün kaný birden boþaldý....



Normal bir insana dönüþü verdi ...
Büyü bozulmuþtu...nihayet
Çok uzak diyardan geldim ...
Her gün bana sesleniyordun
" Bir gün üzerime örtüver aþkýn þalýný" diyordun
Mavi perim ; ben geldim ...
Seni korkutuðum için özür dilerim ...




Sosyal Medyada Paylaşın: