Geceye uzandý vakit Þiir tütüyor kalem Siyahýn içindeki beyaz gibi Ufuksuz denizleri aþýyor gözlerin.. Karanlýða boðuluyor sessizlik... Zihnimin içinde her vakit sen .
Gece Arþa vurunca sensizlik.. Ýçinde o sen olmayan .. Bu þehir benim deðil artýk Bir kar coðrafyasýnda kaldý çocukluðum. Çok üþüyorum..
Not:Yanmýþýn halinden ne bilsin ham , Sükut gerektir bize gayrý Vesselam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.