SERÇELER KONSUN
Kapamýþ yollarý vermiyor izin
Serçeler uçarken son bahar güzün
Karakýþ basmýþ nedesin sözüm
Pencere önüne konsun serçeler
Kýrýntýyla doyar istemez fazla
O kadar müsrifiz veririz nazla
Hâlbuki ki mutluluk yaþarsýn azla
Pencere önüne konsun serçeler
Süzülüp göklere özgür yaþasýn
Kalplerden insanlýk kini boþasýn
Serçe gagasýnca sende koþasýn
Pencere önüne konsun serçeler
Karlara konamaz üþütür soðuk
Sesleri çýkmýyor nefesi boðuk
Gönülden yaralý boyunlar eðik
Pencere önüne konsun serçeler
Çýrpýnýr yüreði küçük kafeste
Hu çeker Mevla’ya her bir nefeste
Serçeler boðulmuþ katý nefiste
Pencere önüne konsun serçeler
Ýncitme ezayla serçe kuþunu
Bozma yuvasýný ince iþini
Sokacak bir siper yoktur baþýný
Pencere önüne konsun serçeler
Adnan SÝVRÝ/BOZKIR-Ý 19.01.2016