MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Tırtar / Tapu
İbrahim Çelikli.

Tırtar / Tapu




Allah rahmet eylesin
bobam
“-sen bilin” dedi
“-bi araya ðelin, gardaþ gibi
kimsenin hakký kimseye ðeþmesin
eli-ðünü kendinize güldürmeyin”

üleþdirdim halalarýma, emmi mgile
“mürekkep yalamýþ”ýyým deye
bana düþdü isder isdemez
mamele iþleri de

binersin bazar arabasýna
dooru tapý dayýrasýna
herkeþden evela ðetdim
sahat dokuz,
annatdým ilk gelene
“-durum” böyle böyle
“melit beyi bekle”
çaresiz bekledik
geldi.., saçý geri daralý biri
neçeden sonura iþaret etti
takkayý ba(ð)rýmýza aldýk
ona da annatdýk..

“-ver makeme ilâmýný”
“-ne makemesi,
ne ilâmý abe(y)”
öte yandan biri dedi ki,
“-sen önce makemeye gedecen”

len ne makemesi,
“-ebem öldü,
eceliyne
yaþý doksan küsurudu zati
iþdecik mýhdar da tasdikleyvidi
nüfusdan da düþürtdüm saba(h)le(yin)”

adam dölü belli
“-öyle deði(l)” dedi,
“-oradan bi garar getirecen”
ne deyelim
þer(i)atýn kesdiði barnak acýmaz
“-pekey” dedim
tapý deyince biz,
tapýcý Kasým Bey gibi efendiler biliriz
emme gazýn aya(ðý) öyle deði(l)


tapý-mapý deði
tam bi devlet dayýrasý vallahi
..
uzatmayalým vardým,
hemen alt gatýn giriþinde
onnara da izah etdim
“-durum ….” böyleyken-böyle.. böyle
“tapý dayýrasýndan kýyat isdeyollar” dedim

“-doðru” dedi, adý da Þengül’ümüþ
adamýn biri
“-amma onnar bize bi yazý yazacak
falan köy, falan mevki,
adasý parseli
adý-soyadý, deðil mi
olur ya üsdünde iputek olabili(r)”

len ne iputeði
gadýnýn iputeðinen-mupiteðinen ne iþi olabili(r)
yalan olmasýn, gadýnýn son deminde
gene de gulaðýna eðildim, sordum,
“-borcun var mý ebe borcun?”
“-þükür emrine, Allaha bi can borcum mar” dedi,
Allah bilip duru(r)
“-Allahdan baþka kimseye borcum-morcum yok”
“üþ gün yatak,
dördüncü ðün toprak
þafatýndan mahrým etme Ya Rebbim
deye deye getdi zati,

öte sözün beri baþý
nayeti amma adam haklý,
bizatihi.. bu onun görevi
vardým tapý dayýrasýna gerisin geri
iþimin ebi-cetdi
tem-ters gedeceði belli
cinlerim depemde vallahi billahi
garnýma bi aðrý ðirdi
bak gör Allahým gari

bu sefte orta yerde; gabak gafalý bi adam,
sil baþtan anlatdým, gari þefleri
adam bana kýrk dereden su getirtdi
en sonunda nüfus cüzdanýmý isdedi
“-ya sahte evrakýnan,
birinin tarlasýný
baþgasýna yýkývýrýyosan” dedi
“-sizin hakkýnýzý gorumanýn gereði
bi baþgasý gelse de deðil mi”



nassý aklýmýza gelmedi
haklý vallahi-billahi
de!
benim etiyacým mý var
“-olmaz sa”
“-yoðusa bizim bildiðimiz iki þahit” dedi
Allahýn onarcaðý ya
“-fýrsatým olursa
muvazzaf yokalmamý yapdýrýn”
deye gocaman defteri yanýma aldýydým
uzatdým

adam bakdý baþga gaþcak yer galmadý
“-sen gene de iki þahýt getir”
..
“-bekle” dedi, terk etdi dayýrayý
bekle Allah bekle gari
adamdan habar yok
valla ayaklarýma gara sular endi
haralda adam bazar bazarlamaya ðetdi
öyle ya haftadan haftaya bi bazarý adamlarýn
“-nere ðetdi bu adam” deye gürleyince
ordan göbekli nemrut garýnýn biri
“-senin iþ uçu arþife endi ya!” dedi
hayýr benim gorkum öylenneyin
mesayinin biteceði

neyise adam geldi,
habar almýþ diklendiðimi belli
hitdetlendi bana
“-ne böðürüyon dana ðibi len sen” dedi
elinden gelse avkalacak gibi
iþimin görüldüðüne bakayýn deye
ses etmedim
“süt dökmüþ kedi gibi”, maçýp-maçýp
öðüme bakdým
“-iþim acala da, gusura bakma aðbi
deðilise valla üþ gün de; üþ gün beglerin” dedim

ordan aldým kiyadý, bi sevincinen
“-þükür iþi halldecez öylene”
seðirtdim vardým makemeye
adam hemen yazacaðdý,
eli varmadý, elindeki galemiynen
evirdi çevirdi ý ýhh!
“-olmadý” dedi
..





dinine yandýmýn þe(hi)rlisiii..
belli ürüþvet isdeyollar
anaforcu döyüsler
alýþmýþlar köylünün üsdünde götürmeyi
“-on gün de olsa bekleycen
emme ürüþvet-mürüþvet yok ,
valla vermeycen” dedim içimden
“-benim iþi mezbur yapcaklar”
bobalarýnýn hayrýna mý
bu iþ uçu mayýþ almayollar mý?

“-senin eben hasan gýzý, deðil mi”
“-evet” dedim
“-burda hüseyin yazýyoru gardeþim” dedi
“-etme eyleme
adamýn adý hasan,
hasan üseyin deði ki,
hadi “hý” decen emme ”

“tapýdakýnnar düzeltsinner”
..
ulen bunnar gumpanya
o, ona, o gerisin geriye
o ötekine
köylüyüz ya
çaresiz döndüm gerisin geriye
vardým,
esginkinden da ma(h)çýp
durum böyle, böyle
annatdým

adam “-gardeþim bi senin iþin mi var
böðünün adý bazar,
otuzaltý pare köy böðün burda
bak sýrada bissürü bekleyenner vaa(r)
en eyisi mi sen yarýn gel”

nalet olsun, emme ürüþvet-mürüþvet yok
istermezse bir ay gedip gelecen
..
ertesiðün zabbahdan
ver elini gasaba!
Allah var ya ýçcýk peynir,
yoðurt-dolaz alaðetdim
n’olur nolmaz,
öyle ya adam haklý
bi derdi ben miyin
“abey þu bizim iþi
………
gözünü seveyin”
…..

ana valla adam, yüzüme bile bakmadý
“-ben dün bakdým gardeþim ona
orada “hüseyin” yazýyoru
benim yapcaðým biþiy yok
isdeyosan gene hüseyin yazayýn”
yahu abey
ý-ýh
aman-zaman
“-valla olcaðý bu bunun”
abey-mabey kar etmedi

hay senin yapývýcaðýn iþin
……………. dedim
atdým kendimi dýþarýa
durduk yerde.
elimden bi gaza çýkcak valla

bizim köylü
Cöbe dayýyý buldum
yoðurdu peyniri ona verdim
“-len o arkadaþ eyidir”
“-eyiyse madem
düþ öðüme isbat et hadi”

getdik, ona da
“-Osman abey orada hüseyin yazýyoru
ben de orda gördüðümü yazýyon
gafamdan yazmadým kiyne
söz temsili orda
“osman” yazýyo olsa da
ben hasan yazsam olu mu”
“-dooru olmaz”
“-ee hüseyin yazýp durukana
ne deye hasan yazayýn”
……
“-bunun olcaðý ne”
“-olcaðý bu”

gasaba da en namlý Cöbe dayý da kâr etmedi
Üssüðün Melide getdim
Mýrý Þabanýn dünürünün, dünürü Þevket Aðaya
Bakgal Iramazana, Davýda
öðüme ðelene, dert yandým
tapýcýyý kim tanýyo dedilerise
ayaðýna vardým
kimi eletdiysem “ý-ýh”

geri ðeldim yalvardým yok
zabala herkeþ durmuþ bize bakýyodu
hinci herkeþ iþinde gaydýnda
“-abey ne isdersen vereyin
benim hu iþi halledivi”

yoð Allah yok.. adam “nuh deyo
peygamber demeyo”
atýyo bana fýrçasýný
havasýný
“-iþiniz olmadýmýydý yalvarýyonuz,
iþiniz bitdi mi, yakýn semtimize uðramayonuz
iþin görülsün deye
herkesi buraya toplayon
o tefderi ben mi yazdým hýyaraða,
orada öyle yazýyo tamam mý..

iki ðün sonura gastelerde
iresmimiz çýksa
“sahte belge düzenlediler de
vatandaþýn malýný elinden aldýlar” deye
o zaman ortaya çýkýp da
“yok meselenin aslý öyle deðil böyle”
tapýcýyý ben yanýltdým,
o bana doðrusunu yazdý verdiydi
emme ben kendim deðiþdirdim” deye dermin
“ýhý sana çýzýk, vallaha demezsin”

“-derin, dememiyin abe
yeterki sen imzalayvý bi, ha!”
valla da demezsin, billa da demezsin
sen iþiyin görüldüðüne bakýyon emme
ben imza atýyorun boba!
mesuliyet bana geçiyoru direkmen

ben attýðým imzanýn ömür boyu
vijdan azabýný çekerin
deðil Yörük Osman, deðil kaymakam
yerden bobam çýksa
kimse bana bunu imzaladamaz
annadýn mý?”

“-e valla haklýsýn abey de
ben sýrf bunun uçu geldiydim
böðüne talik etdin
“pekey” dedim, birez sonura
araba getmeycek olsa
önemli deði(l) valla
acaba yarýn gelsem”

“-isdersen alt(ý)ay gel-get gardeþiiim
benim yapcam baþga biþiy yok”
“-eyi de abey, biz hinci n’apcaz”
“-valla o senin meselen
beni hiç ýrgalamaz”
bin yalvar, rica minnet
“olmaz, da olmaz”
“abey çýkar bi yol gösder”
“yok”
seninki yanýma ðeldi
elimden kiyadý aldý
“isdemeyosan vee gardeþim” dedi
kiyadý alýp yýrtmasýn mý

tam o ara, bakdým
seyirciler býkmýþ bizim piyesden
herkeþ iþinde gaydýnda
kimseye çakdýrmadan
yumruðumu bokis etdim de
ben bunun böðrüne
bi endirdim
“hang” deye
iki büklüm oldu-ðedti valla
“-evet”

“-gardeþim esgi yazý bu
hasana sinek sýþsa
hüseyin olu”
..

“-bu da öyle olmuþdur
al-gel þunu, hasan yazýverelim
olsun-bitsin
vatandaþý ikki sahatdýr neye
yoruyor sunuz”

“-maksat iþin görülsün,
hemen yazdý,
uzun uzun imzaladý
mühürledi, elime uzadtý,
emme hala böðrünü dutuyodu
ardýma bile bakmadan doru Þengül’e
ani-takke tamam

“saðol” deye bi yanýna varayýn
peynir yoðurt isder mi
öyle ya “bi ta iþim düþer”
“gusura bakma abey” deyeyin deye
iþim bitince okarý çýkdým

tufalete ðetmiþ
gelmemiþ
baya bi bekledim
illa bi “Allah ýrazý olsun”
deycen
..

araba gaçacak deye
ardýma baka baka
endim hökümet konaðýndan
ondan sonura da yüzüm dutup da
varamadým yannýna
adý hinci aklýma ðelmeyo
emme o ðün hiþ demediysem
beþyüz tefa,
dediydim
ezberlediydim
valla-billa

neyse, olmuþ iþim,
biþmiþ aþ su isdemez
zati adamýn ismini
zikretmek de gerekmez”


























DÝPNOTLAR
mamele :muamele, yol-yöntem, yordami ile iþlerin halledilmesi, davranýþ biçimi
Direkmen/direkman: doðrudan, direkt olarak, otomatikman, kendiliðinden
talik etmek: tehir, erteleme, daha sonraki bir zamana býrakmak

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.