Bir anne tomurcuðunu emanet eder baba kucaðýna Bir baba ruhunu siper eder canýndan canýna Gül öksüz gül yetim Bülbül ölüm ölüm bülbül lisanýný söyler Öksüz kalýr aþk
Uykum geldi baba Öp gözlerime düþen ölüm uykusundan Annem okþasýn yanaðýma düþen ölümün Sen ise yanýmda kal sarýl annem gibi Annem gibi koksun son nefesin
Þimdi yarým kalan çocukluðumu annem yüreðine kilitledi Yarým kalan anýlarýn arasýna da yüreðini Bir avuç köz hep yüreðinde yanacak bilirim Oysa daha çocuktu sevdanýn lehçesi Annem yum gözlerini sana dokunacaðým Sen rüyaya ben anneme koþacaðým
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.