Neyime yetmiyor, birlikte geçirdiðimiz zaman? Oysa geçen günler bir daha geri gelmiyor.... Günlerimiz geçiyor da, yaþar iken kýrýlganlaþýyoruz; Fizikman ya da psikolojik olarak Ve ama yarýný düþlemek daha daha bir zor oluyor. Ne yapacaðýz biz böyle böyle, yarýn ne zaman olacak diye?? Veyahut da ne kadarý; eeh, ya olacak mý ?? Neyi ne kadar geciktirebiliriz? Birlikte olacak mý? Ne zaman? Ayný þekilde mi? Baþka boyutta mý? Burada olsun! Böyle olsun! Olsun þimdi! Orta/ Lise zamanlarý, sabahlarý kar yaðarken Okula yetiþirken, Tunalý Hilmi’den yokuþ aþaðý býraktýðýmýz Çalýþtýrdýðýmýz TT Tofaþ Turuncu, Murat 131... Leðene kar toplayýp gelirdin dýþarýdan; Ben öksürüyordum, hastaydým; Þifacý telkin Noel Bab ya kimdi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
cicc6 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.