GÜLÇİÇEK
Bir kuþ oldun uçtun gittin Gülçiçek,
Güneþsiz gün aysýz gece sensizlik…
Bir düþ oldun çabuk bittin Gülçiçek,
Hüzün dolu bir bilmece sensizlik…
Dal kýrýldý aðýt düþtü dilime,
Hüzün geldi bastý kapý zilime,
Aþk getirdi kar boraný ilime,
Ayaz vurmuþ dilsiz hece sensizlik…
Yastýk boðar tutsa çalý dikeni,
Tutsa boðar gönül hasret ekeni,
Alaz yakar böyle sevda çekeni,
Dertler sarar ince ince sensizlik…
Yaprak düþmüþ gül sararmýþ ten gibi,
Sevdalanmýþ yar ararmýþ ben gibi…
Seher yeli saç tararmýþ sen gibi,
Esmez olmuþ bitmeyince sensizlik…
Cantekin der; Gülçiçek’im tek maral,
Mýsra mýsra yazdým sana arzuhal,
Sen gelmezsen mezarýma çelenk sal,
Sevda yüce etti cüce sensizlik…
"GEL GÜLÇÝÇEK DÖN GÜLÇÝÇEK GÜLÇÝÇEK,
KAL GÜLÇÝÇEK CAN GÜLÇÝÇEK GÜLÇÝÇEK...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.