daha beþ yaþýnda
elinde kuru yaðlý köy ekmeði
saçlarý daðýnýk
kimbilir nezaman tarak vululmuþ saçýna
bir eliyle ekmeði tutuyor ,bir eliyle saçýný kaþýyor
kahve gözlü banarlý köylü
o güzel’mi güzel bir kýz çocuðu
etrafýna þöyle bir bakýndým
anne kazaný yakmýþ besbelli çamaþýr yýkýyor
ve bir koþuþturmaca da ,hayvanlara yem veriyor
belli ki madden yorgun
yýpranmýþ olsa da
büyük bir savaþ içersinde
ama herþeye raðman o bir anne
içinde kimbilir neler saklý
lüle lüle kývýrcýk saçlarý ,
yazmasýnýn içinden saçlarý süzülmüþ
hayal ettim o mahur bakýþlý
güzelliðiyle içli yanýk kadýný
o çok hasta ben onun doktoru
o kendinden býkmýþ,ben usanmamýþ
her ilaç sonunda yýpranýrken bedeni
ben umut ediyorum,
o hayat belki buluyor
biraz moral,biraz dopink
haykýrýyor sanki gözlerime bakarak
kopmak yok býrakmak yok diyorum
sýmsýký sarýlmak varken hayata
ýlgýn ýlgýn esiyor içimde
var olmanýn tüm yüküyle hayatý
alev alev yanýyor diyor ince baðýrsaklarým
ben sabret dayan iki gün sonra büyük ameliyat,
o aðlýyor,olmuyacak ümitlerine,
yaþanmayacak günlerine
bebesine bakýyor
doktorum bebem öksüz kalacak
onu yalnýz býrakma
okut büyüt senin gibi doktor olsun
bu çocuk geleceðin sesi olsun
her bir canlýnýn hediyesi olsun
çocuk seslerin neþesiyle dolsun
söz’mü doktor !
söz’mü doktor !
söz Gülnihal !
söz Gülnihal !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.