Gece aðlamaklý , doðarken gündüze Ay kýrýk kalmýþ dünden Güneþ küsmüþ çocuk misali doðmadan .
Sormazlar mý þimdi aþk’ a ? Aþk sen varken neden ayrýlýk diye .
Sormadý , sormadý ya o vakitlerde ? Nedenler , niçinler , senler varken , Birbir içimi yedi , kemirdi ya düþünceler , Hayallerimiz tutsak kaldý ya sen gidince .
Ýþte o an süküta erdi ya dilim Lal olmuþ misali , ketum halinde , Gözlerim desen hafiften sýrýlsýklam zaten Adý kondu ya sonra sessizce , Yalnýzlýða kaldýrýmlarda merhaba derken
Kaybolan Aþk diye . Sosyal Medyada Paylaşın:
By_eDeBiYaT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.