mavi masalýn yeþil ankasý
küllerinin çiçeklendiði yere uçalým
zaman günebakanlar mevsimine el sallarken
üveyik kuþlarýnýn kýrmýzýlý ötüþünden
sarý saçlý sevinçler doðuralým
gölgesi karanlýklarla seviþen aðaçlarýn fýsýltý þarkýsýyla
toprakta uzanýp bir kova martý gözüyle okyanuslarý dalgalandýralým
sen bir kuðunun gönül bahçesinde otururken
boynuna kelepçelenen ayrýlýk zincirlerini kýr
ben gümüþ renkli bir balýðýn uykusu olayým
rüyalar bizi geçmiþten geleceðe uçursun
orman kuþlarýnýn folklorik dansý bulutlarý daðýtýrken
gelen günler gri hüzünleri gözlerimizden silebilir
bütün þehirleri üst üste koyup
yollarý tek tek katlayalým –
ki mesafeler aþka bahane olmasýn
duble mutluluklar kadehinden -
bir yudum çek! çekelim-
ki hiçbir aþk kendini öldürmesin
sonra
yangýn yangýnlara
yaðmur yaðmurlara, seller sele
kavrulup kavrulup küle
küller… ah!
sonrasý
içimizdeki korkularý rüzgârýn önüne atalým
ayþe uçar
10-12-2015