Hani gitmiþtin ya can toprak üþüdü yokluðunda aðaç üþüdü ben üþüdüm can ben üþüdüm
Korktum sensiz kalmaktan çok soðuktu yokluðun güneþ üþüdü gül üþüdü ben üþüdüm can ben üþüdüm
Yalnýzlýk indi yüreðime senin yoksunluðunda deniz üþüdü martý üþüdü ben üþüdüm can ben üþüdüm
Ölümü anýmsattý geceler karabasan gibi ay üþüdü yakamoz üþüdü ben üþüdüm can ben üþüdüm
Damarýmda kan yoktu yaðýmda mecal yoktu güneþ küstü ay küstü deniz küstü toprak küstü iliklerim üþüdü can iliklerim üþüdü
O gün, bana sýmsýký sarýldýðýn gün bahar güneþi açtý dolunay doldu geceye deniz umut mavisi toprak bereket yeþili idi yüreðim ýsýndý can yüreðim ýsýndý
Seni seviyorum anlasana deli sevdam.
Hatice Dökmen
"Güneþe Saklanmak" kitabýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Dökmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.