bir tokmak iniyor baþýma dan! dan! dan! kolay deðil bunun altýndan kalkmak geçmeye korkuyorum aklýn ortasýndan köpürüyor bir nehir bir köprü yýkýlýyor
nereden geçeceðim iki ateþ arasýnda ölmek iþten bile deðil kardeþimin eline silah vermiþ dýþ güçler almamýþ elinden erk ateþ etmiþ kardeþe sýradan bir oyun deðil ölüm yine kaldýrýlmamýþ ölü yerde boylu boyunca
kurulu oyuncak adamlar mümkün mü ? yýlanlara basmadan geçmek yoldan düþümde ýsýrgan baþ ýsýrýyor aklýn aynasýndan dan! dan! dan! dönüp arkasýna ateþ ediyor biri
hani pýrýl pýrýl aydýnlatýldýðý sanýlan elektirikli sönük kente inat mumlarýmýzý yakacaktýk yahut bir kaç çýra gösterecekti tüttüðünü umudun dumanýnýn küçük küçük evlerde tahta merdivenlerinden koþarak inecekti bir çocuk dan! dan! dan!
silahlarýnýzý indirin..
29. 11. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.