Gitse Gitse

Gitse Gitse

Bir insandan eðer ahlak giderse
Edep gider, adap gider, ar gider
Ayaz gelip mevsimi kýþ ederse
Elma gider, ayva gider, nar gider

Felek mazlum ya da zalim gözetmez
Beyazýný siyah eder söz etmez
Karda yürür ince ince, iz etmez
Mazlum gider, beyaz gider, kar gider

Sevgi dolsa insanlýðýn kasasý
Boþa çýkar, Þii-Sünni kavgasý
Azalýrsa bu dünyanýn tasasý
Aðýt gider, keder gider, þer gider

Ýnsanlýk telaþý sarsa insaný
Ýnsanlýk içine karsa insaný
Hakk’ýn yokuþunda yorsa insaný
Pislik gider, pasak gider, kir gider

Haber gelse zamandaki zamandan
Þüphe duyar kalbindeki imandan
Böylesine boþ durduðu cihandan
Dilsiz gider, saðýr gider, kör gider

Fakirlere bayram olduðu zaman
Bayramdýr karýnlar dolduðu zaman
Gül benzi kül gibi solduðu zaman
Ayla gider, hale gider, nur gider

Âlemi kuþatsa idrak rüzgârý
Ýmana koþar da geçer ýlgarý
Ýdraksýz kalkýlan leylin neharý
Ýman gider, ihlâs gider, fer gider

Ehed Aymaz

Sosyal Medyada Paylaşın: