İNSANLIĞI UNUTTUK

Ýnsan olmanýn þartý kaçtýr bir bilen varmý,
Her þeyi ezber ettik bir tek onu unuttuk.
Býrakýn beþi onu biri bu kadar zormu,
Her þeyi ezber ettik insanlýðý unuttuk.

Ýmanýnki bellide insan olmanýn deðil,
Belli olmadýðýndan kör kütük kaldýk cahil.
Olamadýk bir türlü hayat yolunda ehil,
Her þeyi ezber ettik insanlýðý unuttuk.

Ezber ettiðimizi tek tek sayacak olsak,
Mal mülk para þan þöhret tutsak sýraya koysak.
Bu dünyada ölüm var onu bir unutmasak,
Her þeyi ezber ettik insanlýðý unuttuk.

Unutmakla kalmadýk olanýda öldürdük,
Öldürmekte yetmedi bin parçaya böldürdük.
Dost düþman her kim varsa üstümüze güldürdük,
Her þeyi ezber ettik insanlýðý unuttuk.

Kahpeliði Puþtluðu su gibi ezberledik,
Adam satmakta hýzla Yol aldýk ilerledik.
Sonunda adamlýðýn anasýný belledik,
Her þeyi ezber ettik insanlýðý unuttuk.

Oysaki her bir þeyin baþý insan olmaktýr,
Ýnsan olmakta yetmez önce ÝNSAN kalmaktýr.
Marifet oda deðil onu baki kýlmaktýr,
Her þeyi ezber ettik insanlýðý unuttuk.

Kul TÝRYAKÝ kalanda eriyor günden güne,
Umutlar yok oluyor soluyor günden güne.
Ýnsanlýk son nefesi soluyor günden güne.
Her þeyi ezber ettik insanlýðý unuttuk.

21 kasým 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: