GEMİDEN KAĞITLAR YAPMAK

gemiden kaðýtlar yapmak için bir þiir bu
tahta güverteleri ufalamak için sözcüklerin üstüne!

hep böyle konuþtu çünkü dili pasaklý arzu
lalelere gittim, izinliydiler o babacan bahçeden
keyifle öykündüm içimi, içim bir hýrsýz heykeli
zamanýmý çalýyor gereksizlik denilen þey
oysa her ’þey’ çoðu zaman hiçbir þey bile deðil!

kavgalar çýkarýyorum, bun topluyorum, küs bölüyorum
nasýl görünüyor göðsüm, bence bir nezaret
hürriyet yokuþ yukarý koþan bir ihtiyar bazen
bazen gencecik bir gülü hýrpalýyorlar gecede
kelimelerin sessizliði yürüyor sesime kývrýlarak.

beni rüyalarýmla sýnama, orasý benim ülkem
biraz hayal otu, biraz ter, biraz ten örgü
ile çevrilmiþ günlüklerimi hayata geçiriyorum, hepsi bu!

hepsi bu deðil aslýnda, hepsi sen ve bensizlik
arasýna bir yumruk gibi oturttuðum densizlik, bir ah!
insan çatýsýndan su alan yalnýz bir evdir ve gemiler
suyun arzu ettiðince gezdirirler imkanlarýný.

kaðýtlar suskunsa kendini bir þey zanneder kalem
bir gazel iskeletiyle tanýþmamdan beri böyledir bu
imkansýza ümit vermemden beri...

gemiden kaðýtlar yapmak için bir þiir bu!

Nevzat KONÞER
(Ayna Ýnsan Dergisi- Sayý 14)



Sosyal Medyada Paylaşın: