SUÇ

1.

Yine geri döndü bu yorgun ýrmak
Yanlýþ bir okyanusun kýyýlarýndan
Çoktan kuruyup giderdi söðütlerin þarkýsýný duymasa.

Külümden geliyorum, hâlâ sýcak ellerim,
Sesimin dallarýna konmuyor artýk kuþlar.

Kalbime kulak verdim “koru beni” diyordu,
Daha zarif olsam da
Daha güçlü deðilim gül yapraðýndan.

Ýðde kokularýný çaldýn ömrümün
Dikeniyle korkutarak,
Kurumuyor yapraklarýnýn kaný
Tamam, bildim, en güzel sen gidersin.

Umudumu kapý kapý dilendirmesin diye,
Aþký aç öðrenmiþim.

2.

Aðýr suyunda zamanýn
Batmaya mecalsiz bir yelkenliyim
Yelkenimden kirliyim
Aldýrýþ etme iyiyim dilim daðýldý biraz,
Þarabýn suçu yok, ben bazen kýrmýzýyým.

Yaþamayý yeni söktüm, ömür heceliyorum
Gündüzüm devlet malý
Geceye emanetim.

Sabrýmýn sularýný bulandýrmasýn diye,
Aþký geç öðrenmiþim.

3.

Girdim içeri aþkýn o büyük kapýsýndan
Üstüme kapandý, korktum karanlýðýndan
El yordamý tutundum bir kuþ sesine
Kül oldu kanatlarým.

Ekmeðine býçak, oldum býçaðýna kan
Ýki cebime sýðdý bütün yokluðum
Mevsimleri birbirine teyellemiþtim oysa
Hýrkasýyla üþüdüm, közü dondurdu.

Bir ömür yandýðým bir avuç külmüþ
Serpiliverdim her düþe,
Arýndýðým sular boðdu, suçlu aramýyorum
Günler köz olup serpildi yüzümdeki gülüþe.

Her tümseði dað gibi dolandýrmasýn diye,
Aþký güç öðrenmiþim.

4.

Yeltendikçe ertelendim
Nere dönsem önümdeydi
“Çekip gideceðim” dedim o gitti beni çekti
Düþürdü, dibine deðdirmedi
Yaktý, külümü benden sakladý
Tenime býçak gibi bakýyordu gözleri,
Düþ demedim, gülüþ istemedim
“Çýrýlçýplaðým, soy” dedim
Avuçlarý tuz doluydu.

Bir ömür kendi külümü
Öðütüp durdum
Kendimden ip eðirdim
Aþk gelip örsün diye,
Aðýrýný taþýdým, üþümesini titredim
Yokuþunu týrmandým
Düzümü görsün diye.

Ezilmekten kurtulmuþ üzüm tanesi kalbim
Bir þarap fýçýsýnýn dibinde saklanýyor

Korkumu kandýrýp pusu kurmasýn diye,
Aþký suç öðrenmiþim.


Barýþ Çelimli ( Uçuruma Düþen Serçe / 2014)

Sosyal Medyada Paylaşın: