Yoruldum azizim, Ýnsan olmaktan yoruldum. Vazgeçtim Tüm hayallerim den. Küçücük gülücükler, Biraz ekmek, Su, Ve sevgi. Çok mu? Feci yoruldum be usta, Ýnsan içine karýþmaktan. Menzile ulaþamam belli, Bu yorgunlukla. Bu basit hayatý Ýçinden çýkýlmaz yapanlardan. Sevgiyi bile, Bir hesapla yapanlardan. Yoruldum. Oysa ne hayallerim vardý... Bittiler. Dönülmeze gittiler azizim. Zaten gidenlerin hepsi de Dönmesin artýk. Yorgun görmesinler, Gittikleri günkü gibi bilsinler. "Neyse" yeter.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nino Quin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.