Ýlâhî bir þeb-i arus töreni var, bak, semâda (*) , Gaipten bir mûsikînin âhengiyle sanki bazen Dönüp durur koca dünya, hiç bitmeyen bu semâda (**) Âhenk tamam, fakat sýr þu; hani kudüm, nerde neyzen?
Sýrasýyla kýþlar, yazlar, sen döndükçe gündüz, gece, Ne muhteþem bir düzen bu, akýl üstü bir bilmece. Bu semâyý sonsuza dek bir yöneten var gizlice, Nasýl þaþmaz bir hesap bu, bu ilâhi yüce düzen?
Bunun sýrrý Rabbimdedir, biz, sadece seyreyleriz, Bu hesabý düþündükçe, ibadete meyleyleriz. Bir gün semâ bitecektir, o gün acep biz neyleriz? Sen Þems’inin etrafýnda, hiç durma, dön, ey semâzen! ..
Ünal Beþkese
::::::::::::::::::::::::::::. semâzen......: Semâ töreninde, semâ edenler þeb-i arûs.....: Düðün gecesi (Hz. Mevlânanýn, Allah’a kavuþmasý) semâ(*) .......: Gök, Gökyüzü sema(**) .......:Mevlevîlikte, kudüm ve ney eþliðimde, dînî musikiyle devran etmek þems.........,...:1-) Güneþ 2) Þems-i Tebrîzî (Hz. Mevlâna’nýn feyz aldýðý büyük Ýsiâm âlimi) Bu kelime, þiirde her iki anlamýyla birlikte kullanýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.