Ahsen
Ben senden önce
Hiç þiirden bir yalnýzlýk büyütmemiþtim
Þimdi
Kadýnlar görüyorum þiirsiz pencerelerde yaðmuru koklayan
Ve her yaðmurda camdan bakan arap kýzýn ellerinde büyüyor
artýk
sonbaharlar
Üstelik yalnýzlýklar çoðalýrken
yangýnda mal kaçýrýr gibi öpüþüyor sevgililer
Durup ince þeyleri düþünmeye vakti yok
kimsenin
Bir bakýp sevmeyecektim deseydiler keþke
Ýkinci tekil þahýslarýn avuçlarýna býraktýðýmýz
kuþlar
Bir gün kurþunlaþýyor
Nazýmýn dediði gibi hava kurþun gibi aðýr
ve yüzümüze vuruyor kangren olmuþ sevdalarýn ayrýlýk kokan
soluðu
Ahsen
Ben senden önce
Hiç yarýnsýz uykulara yatmamýþtým
Þimdi
Çiçeði burnunda bir yalnýzlýkla bekliyorum
perdeleri akþamlara
akþamlarý üstüme yýkýlan pencerelerde
Ve her gece
erkekler aðlamaz diyenin peþinde koþuyor
aðýz dolusu küfür
Ben bir sövgüyüm Ahsen
Ve her anasýný avradýný diye baþlayan sözde
Sen takýlýyorsun boðazýma
Kalýyor öylece herþey odanýn orta yerinde
Kalýyor insan ömrünün orta yerinde
Kýrýlýyor ayna
Küfür bir yana
Ana bir yana
Avrat bir yana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.