Ne zaman yüzüne baksam çocuklarýn Yýldýz deðil gözleri yaðar gözlerime Dilim sessizliðe þaþkýn! Ve suskunluða hükümlü sokaklarda Bütün öfkemi içime gömdüm..
Yüreðim güne küskün, Geçmiþi sorgulama çocuk Darýlma bana kýzma! Güneþ doðduramam þafaklarýna Her þiir Ateþten bir ilmek oldu dilimde Ve milyonlarýn gözyaþlarýnda sele döndünüz
Yüreðimde ateþiniz alev, alev yandýkça Sancýlý fýrtýnalarda titredi gökyüzü Aðlar kara bulutlar ellerime Bir fýsýltý gibi eser rüzgârlar yokluðunuza Utanýrým kendimden ki; Sen vurulursun insanlýk ölür…..
Abdullah Oral
Sosyal Medyada Paylaşın:
vurguni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.