Bu defa hiç kimse duymasýn , Uyumasýn birbirine kenetlenen gözlerimiz . Özlemimiz yok ki zaten . Nereye baksam sen ! Aynadýr gözlerimiz .
Yahut duysun herkes ! Umuruma deðmez . Eðmez baþýný haysiyetim , sonunda layýðýný buldum . Suçtun ! Ben de seni iþledim . Öfkemi kýrar diþlerim . Ama ben seni müebbet yaþadým durdum .
Sustun ! Her darbe seni ayaða kaldýrdý . Aðladýn zamanýn çoðunu , gerek yoktu . Ebed olsun , aþk olsun emeliyle geldin . Ellerin ! Ya olmasaydý ? Aniden korku ! Ama gerek yoktu .
Rastgeldik bize , Yürümek için deðil koþmak için olan yollarda . Korkmam daha . Karanlýðý unuttuk aydýn yarýnlarda . Yakýnlarda bir yerdeyiz , büklüm bulutlu gökyüzündeyiz . Yürekteyiz , Ayný ritmi çalanlarda .
Misafirim sensin . Her an gelmeni istediðim . Bildiðim birþey ! Çayý hiç sevmediðin Ýçmediðin , aþkýn badesinin , Sohbeti epey tatlý ! Bitmesini istemediðin .
Kim var ki beklediðim ? Ölüm haricinde . Evvelin içine göçtüðümde ! . . . Gördüðümde bizi uzaklarda . Uzak kalma ! Kal sadece benimle . Çalmasýn kapýlarýmýz bir daha , Kaderimiz söndüðünde .
Ebubekir Ocak T.K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebubekir Ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.