Ölen ile beden ölmüyor.. Yeri geliyor, gönül sönüyor.. Umut ýþýðý karlar altýnda eriyor. Gün doðmadan batýyor. Etraf, hüzün kaplýyor. Karamsarlýk çöküyor... Son raddeye gelirken, Düðümler birbir çözülüyor.. Karamsarlýk; Hakikate meftun bir gönülde çözünüyor.. Giden gelmese de, umur da deðil.. Buluþma noktasý belli, abdest al ve eðil.. Þimdi, Bir ýþýk çak yürekte, Bil, Asýl baþlangýç son kürekte..
#csmye ~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sümeyye Verep Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.