Penceremi araladým Siyaha boyanmýþ gece. Buyur etmek istedim onu en kýymetli köþeye. Baþýmý yaslasam biraz bilinmezliklerine Hafiften bir rüzgar deðsin istiyorum tenime. Gelirken; Yýldýzlarý da yanýnda getirse keþke. Olur ya; Dalýp gidersek maziye Iþýk olurlar önümüzde, Korkulara kapýlmayýz böylece boþ yere. Ya da… Ya da sen dur! Ben geleyim senin yanýna. Sadece yýldýzlar þahit olsun geliþime. Soran olursa þayet Tanýmam veya görmedim de. Gizle beni yüreðinin en tenha köþesine. Umutla gülümsemek varken geleceðe Boþ ver, unut gitsin Takýlmayalým hiç maziye. Ayný sözleri söylerse dillerimiz, Ayný duygularý hissederse yüreklerimiz Kim durabilir ki karþýmýzda? Birbirine kenetlenirse ellerimiz. E. YAVUZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.