Irmaklar boyunca uzanan yollar gibi
damardan akan kanlar
kýrýlgan kývrýmlý
mor ve ýssýz ayaz
arpacý kumrusu misali
Düþencenin düþüncesinde sivriliyor
Ay sabaha kadar
kurumuþ otlar duvar diplerinde
dikenli teller çekilmiþ gözbebeklerinde
her gün boþa gidiyor ömürden biraz
genç iz sürsede aðaçlar uluorta
gökyüzündeki bulutlarda
Islanan onca aný
yosun tutmuþ gözlerinde
büyüsü kaçmýþ bir yaþamýn
Kýyýsýnda soluklandýkça umursanmaz
yavan geliyor geçiyor yaz
yaklaktýkça sonbahar
gökyüzünde uçan kuþlar gibi
titresin zaman astýkça dirilen þiir
damlasýn gözlerinden sen iþ süzülen anýlar
bir yaðmur ormaný gibi temiz
duygularýn önünde saf tutan
bir tutam yaþamýn kýrýlðanlýðýnda
eriyip gidiyordu zaman
Ay üþütüyor
gece titriyor þehrin üstünde
yaþam koçu aðaçlarýn saçlarýný okþuyor
güç daðýtýrken asa
yarým uyuþukluk gözaltý torbalarýnda tutsak bir morluk
þiir kýrýlýyor
rabýtasý gecenin karanlýðýnda
alnýnýn çatýsýna uzanmýþ çizgiler boylu boyunca
Yoksul bir akþam
Beyaza boyanmýþ tahta kapýlar
Eski zamandan kalma
Ahþapsý dokusu sinmiþ
Bütün kokusu gülen gamzelerine
Ýstersen gülelim açýk kapýlar gibi
Ýstersen
farz etki zaman hiç deðiþmedi
deðiþen sensin
kýrýk canlar üþüyor
mehtap asýlmýþ gözlerine
insansýz hava aracý gibi geçiyor
belki de günler
ufalanan kýraç topraklarýn üstünden
memleket üþüyor
baðbozumu da
her duygu yorgun ve her duygu üþengeç!!
Nurten Ak Aygen
26.08.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.