eski garajýn ardýnda Sücüllülülerin eþþek baðladýðý alanda dýþý yýlan, aslan, denizkýzý resimli büyükçe bir çadýrda berbat bir mikrofon sesi ortalýðý inletir güya içerideki aslaný herkese dinletir
giriþ parasýný verdikten sonra körpe-esmer, aþýrý dolgun siyah gür saçlý yanaðý, alný koca-kara benli, kalýn dudaklý iri memeli, “koca göz”lü bir çingene kýzý, Ýri-kara gözlerini devirir sizi yolunuzdan çevirir güya elfalýnýza bakýverir
“üç vakte kadar ………………..” diyerek olur-olmaz konularda, okur aklýna eseni arada bir para talebini “-atasýn bakayým bir teklik daha” diye yenileyerek “son paranýz elli kuruþunuzu almýþ olduðunu pas geçer kaçýrmanýza fýrsat vermez, elinizi, avucuna hapsediverir..
“-sen çok güzel bi sarý kýzý seviyorsun ammaa aklý sýra nazlanýyoru, valla hiç üsdüne varma bak nasý peþinde gývranýyo(r) bir esmer de senin için yanýp tutuþuyo(r) dilberler, senin için kavga ediyollar aslanýmm” nasýl köfte olmaz insan, olsa servetini baðýþlayýverir
sen tanýdýðýn bütün kýzlarý gözden geçirirken yinelenen talebe “-baþka param yok”u es geçer, bayat kokulu çingene senden öncekilere de söylediklerini, kimbilir kaçýncý kez yineler sahi yanýp tutuþtuðum sarýþýn kim ki kim benim için kavga eden esmer belki de daha ileride tanýyacaðým biridir
güzel-hoþ þeyler vaat eder, ümitvar eder arada üþenmez, para talebini yineler benden bir iki yaþ büyük olmalý akýllý insanlar ves-selam körpeymiþ bana ne geçkince olsa ne fark eder henüz yaþým onbir..
“önemli olan insanýn hayata bakýþý o sadece; çýkkýn popolu, iri memeli, dolgun iri-kara gözlü, canlý dudaklý, gür-uzun-siyah saçlý bir çingene kýzý sadece falcý.. iþtah açar.. hayatý, kendini sevmeyi, öðretir”
sahi.. niçin kumral, ya da beyaz deðildir, o sarýþýn o esmer o kavda nasýldýr, niçindir, nasýl baþlamýþ hangisi ötekini haþlamýþ nerde olmuþ kim görmüþ, kimler ayýrmýþ bir ötekini nereden bilmiþ, ne demiþ, kim onlar kim bilir?
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.