karadeniz týnýsýnda masallar dinledi çocukluðum azgýn sularýn karasý kadar derin gözlerine sevda bulaþtý tokluðun sýnýfta kaldýðý dönemlerde doðmuþ ömrümün yapraðý açlýðýn zeytin tanesinde saklý son lezzet tadýnda ömrüm gibi
ben mavi evin haylaz çocuðu tok evin aç kedisi nenem öyle derdi lakin sýrça camlarýn kestiði yerden açlýðým kanardý
uzaklara ait ne varsa yamalý boðçaya týktým nenemden bilirim arþýnladýðý yollarý yama yapardý ömrü kocaman derdi kýzýnca dili yüreði ise ömrümün bereketi derdi usulcacýk
ben mavi evin haylaz çocuðu tok evin aç kedisi türkülere izmarit söndüren zeycan canýmýn yaralarý kanar yine
birlikte en son dinledðimiz þarkýyý dinledim bu gece hüzünlü karadeniz týnýsý kadar yakýcý kývrak ritmik þarký kadar heyecanlý haylazlýðýmýn kararan mavisi kadar gerçek ve nenem kadar fedakar sevdalarla sana geldim ki uykuya hasret gecenin gözlerinden öpmeye geldim nenem sar canýmýn yaralarýný
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.