Hüzün
Dertler depreþipte hüzün çökünce,
Kalmadý, gönlüme diyecek sözüm.
Sýzladý yüreðim, inceden ince,
Okyanuslar gibi kabardý özüm.
Boynum bükük kaldý, gözlerim yaþlý,
Baktým ki tarlamýn her yaný taþlý,
Bütün bu iþlerim kalýnca baþlý,
Taþýyamaz oldu bedeni dizim.
Elimde sazýmýn dertlidir sesi,
Bakar saða-sola çýkmaz nefesi,
Derdi çoktur, kendinin ifadesi,
Ne baharým belli, ne belli yazým.
Gecem gündüz oldu, karýþtý zaman,
Hakk’tan baþkasýna demedim aman,
Herkes çeviriyor kendince dümen,
Gönlümün hüznünü çalýyor sazým.
Dertli, kalemini aldý eline,
Yazdý iþte her geleni diline,
Kimse acýmadý onun haline,
Onun için çýkmaz oldu avazým.
ERDEMLÝ-13 Aðustos 2015 Perþembe
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.